Hjúna

hjúna

hjóna eller hjúna, n. (gsv. (hjuna Schlyter277 a; Rydqv. II, 231; gd. bondanshjona annøthøct Sk. L. 6, 2 jvf 10 fg)1) Ægtefælle; þat hjúna, er lengr lifirLandsL. 5, 42 (hvor hjúna dog kan op-fattes som G. PL. af hjún); hvárt hjúnasem misgerir við annat BorG. 1, 177;eigi skal telja ómaga framarr en á féþess hjóna, sem ómaginn er skyldrNL. IV, 34311; Plur. ef karlmaðr okkona eiga fé saman, þótt þau sé eigihjóna GráG. II, 21212; þú vannt sigrmeðan við várum hjóna Pr. 19523; þautvau hjúna BorG. 1, 3 &vl 10. 2) Tyende; ef bóndi vill bœta sekt fyrirhjúna sítt BorG. I, 14 (3494). 3, 21(37113); nú deyr eitt hvert hjúna þíttþat, er þú skalt gerð halda upp fyrirGuL. 29812.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᛁᚢᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.