Hlæja

Old Norwegian Dictionary - hlæja

Meaning of Old Norwegian word "hlæja" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

hlæja: hlæja, v. (hlæ, hló, hleginn) 1) le, lat. ri-dere. Nj. 11 (1815); Vígagl. 1861; þútelr oss œra vera, er vér gleymumeigi eða hl/,e/gium með gálausum mönnumHeilag. I, 28714; særligen a) ved noget,som man finder latterligt. Halfss. 919 fg(c. 7); Fm. VI, 39021; Dpl. 3114; medGjenstanden for eller Anledning til Lat-teren vedføiet med Præp. at og følgendeDat. OH. 7215; Fm. IX, 4941; Post.1455; Heilag. I, 6093; Vígagl. 1853. 60;ogsaa med Præp. við Fm. VI, 39021;Elucid. 14013; b) af Glæde, Tilfredshed:Grímr var ekki kátr ok aldri hló hannsíðan Helgi var fallinn Dpl. 2721; hlóþá Högni, er til hjarta skáru Ghe. 24;jvf Am. 61 (65); Hamd. 21 (20); hlóþá Brynhildr -, er hón - heyra knáttigjallan grát Gjúka dóttur Sig. 3, 30;hann fagnaði henni læjandi OH. 7817;þá lét Loki fallast í kné Skaða ok þáhló hón (se under kné) SE. I, 21410; hlóhugr í brjósti Hamh. 31; Guðr. 3, 10;jvf mnl. i J. Grimm Reinhard Fuchss. 2829; hann var svá fagr ok göfug-ligr álitum þá, er hann sat með vinumsínum, at öllum hló hugr við Fris. 64(Yngl. 6); hlær mér þess hugr, at -dvs. jeg glæder mig deri, derover at, Fm.XI, 9620 (Jómsv.* 8227). 2) bele, udle,bespotte; hleginn var hann, at hannleysti oss frá djöfla hlátri Heilag. I,28321; jarlinn kunni þesso því verr,sem hann sá þik meirr hleginn Heilag.I, 43539; jvf Fm. VI, 20824.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᛚᛅᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

c.: Capitel.

Dat.: Dativ.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

mnl.: middelnederlandsk.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

pl.: Pluralis.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.