Hleypa

Old Norwegian Dictionary - hleypa

Meaning of Old Norwegian word "hleypa" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

hleypa: hleypa, v. (pt) 1) gjøre hvad man kan forat faa nogen til at løbe (hlaupa 3), ladeen løbe; m. Dat. bað Egill, at þeir fœritil at leysa folkit ok láta braut hlaupa;þeir - fóru til ok skáru böndin okhleyptu á braut folki því öllu OH.16836 (jvf Flat. II, 143); A. hleyptinjósnarmönnum á land upp OH. 16413(Flat. II, 28022); hleypti þeim (somvare skjulte deri) niðr or hripunum, enþeir hlupu þegar í skóginn Ljósv. 2077;hvat skal ek af gera hestinum, ekkann hvártki leypa honum né snúa,ef ek væra á baki honum, þá myndaek þegar falla af honum El. 676; frei-staði nú hestsins, hversu mikit hannmætti laupa ok leyfti honum at endi-löngum völlum El. 1049; jvf RíG. 34;m. Akk. hleypa sendiboð Bp. I, 6719. 2) sætte noget i Bevægelse, m. Dat.ýmsum hleypti hann brúnunum ofaneða upp EG. 55 (1162); litu þeir (nl.ormarnir) reiðuliga til hans ok hleyptumjök ham sínum ok byrstust ákafligaKonr. 7630; hleyp hvergi huginum (dvs.lad ikke dit Sinds Ligevægt eller Ro forstyrres) HeilaG. II, 63815; hleypabeizli af hesti Grett. 297; Sturl. I,5434; hleypit af trjám berki svá, athvert tré sé frá öðru OH. 1351; jvfFlat. II, 2577); hann bað þá hleypaskipunum í eitt þröngt sund Fm. VIII,131 &vl 5; setti hæl á augat Þor-leifi ok hleypti or honum auganu Frs.9823 (jvf Flat. I, 3313); Óspakr -,tók hann ok hleypti út þörmunum okleiddu hann of eik eina, ok dó hann sváPr. 4411 (Anal. 1711); jvf Flat. I, 52735;landsfolkit var á fjöllum yfir uppi okleypti ofan stóro grjóti Alex. 9220; skuluvér fyrst hleypa niðr segli váru Krók.304; hann gengr inn, ok þegar er fyrirhleypt hurðinni Mar. 110522; var hleyptfyrir hliðit mörgum ok sterkum járn-hurðum ok slám ramligum Flat. I,9326; höfðu í lás hleypt hurðunni Fm.IX, 36419; hleypa e-u á e-n dvs. lade noget falde, komme over en: hleyptiGróa skriðu á þá - af fjölkyngi (jvfFlat. II, 72; Hrafnk. 1; Fris. 24 underhlaupa 5) Landn. 3, 4 (18118); hleyptuþeir þá á þá tjöldunum Fld. II,52211; fig. þá er fyrir þik koma vanda-mál &c., þá hleyptu (dvs. hleyp þú)eigi skjótum dómi á HeilaG. I, 4037. 3) bringe noget til at flyde, give detLøb, Udløb (jvf hlaupa 6), m. Dat.skáru þeir díki stór ok hleyptu samanfleirom vötnonum OH. 16333 (Flat. II,2804); þá lét Ólafr brjóta stiflornarok hleypa ánni í veg sínn OH. 16415(Flat. II, 28044); hann hleypir út vatnimiklu or sullinum, ok varð hón mjökmáttlítil eptir þetta Vápnf. 1724; skalfyr borð bera þungavarnað - ok hleypaniðr munngátum Mork. 5820 (Flat. III,3428). 4) jage en afsted, paa Flugt jvfhlaupa 4, m. Dat. drepit höfum vér flestallt lið hans ok hleypt honum út á Rínok því liði, er undan komst með honumKlm. 3834. 5) kaste fra sig; ek hyggþik enn hvergi hafa hleypt heimdrag-anum Fm. VII, 12123; hleypa akkerumdvs. kaste Anker, Fm. XI, 4394. 6) hleypae-m upp dvs. bevirke at nogen springerop fra sin liggende eller siddende Stil-ling, jage en op fra et Sted hvor hanholder sig i Ro; ætlaði hann at hleypaupp dóminum fyrir Sámi ok hrekjahann af málinu Hrafnk. 1817; jvf Eb.18 (231); Ljósv. 1117; var þat þá ráðstekit, at þeir sendu -, ok hleyptuþeir upp þinginu Sturl. I, 36323; þásendi Þórðr til Teit ok Svarthöfðameð sex tigi manna at hleypa uppsetunni (dvs. de Mænd som have lagt sigi Baghold) Sturl. II, 355. 7) ride iLøb, fare hurtigen fremad til Hest, =hleypa hesti; þá kom R. hleypandisem skjótast gat hans hestr hann boritKlm. 35334; þeir G. hleyptu at ánniHvítá ok þar á sund þegar þeir komaat, ok kómust allir heilir yfir ok riðusíðan til Tungu; K. var úti ok spyrr,hví þeir hleyptu svá; G. svaraði: þeirelta mik nú mágar þínir Sturl. II,26221; þá hleypti margr sá mest, eráðr kvazk hafa þreyttan hest svá, atat hvergi mátti ganga Sturl. II, 2010;jvf Eb. 42 (7513); A. konungsson reiðeinum múl um daginn -, en hannhleypti hvasst um skóginn Stj. 53412;hleypa at, eptir dýrum Didr. 30026.3017.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᛚᚽᛦᛕᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

c.: Capitel.

Dat.: Dativ.

f.: Feminin.

fig.: figurlig, i figurlig betydning.

G.: Genitiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.