Hlífa

Old Norwegian Dictionary - hlífa

Meaning of Old Norwegian word "hlífa" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

hlífa: hlífa, v. (fð) 1) beskytte, beskjærme, tjene til Værn, m. Dat. honum hlífðu hellurþær, er hann hafði (aðra fyrir brjóstsér en aðra milli herða) Vatsd. 41(6623); tveir stóðu fyrir honum meðskjöldu ok hlífðu honum Fm. VII, 1923;hann hjó til beggja handa en hlífðisér ekki Flat. I, 3834; hann nam áunga aldri at hlífa sér með skildi okvega með vápnum Fbr. 55 (Flat. II,9221); þú skalt þiggja at mér kyrtilgóðan þann, er þér man hlífa við eldiok vápnum Þorskf. 484; ræfr kirkjumerkir þá menn, er - lífa svá krist-ninni í bœnum við freistni, sem ræfrlífir kirkju við regni Hom. 13317 fg;koma þar ekki stór veðr, því at bæðihlífir (upers.) innan af firði ok útanFm. X, 31921; hljópu þegar í skóginnok létu hann hlífa sér Flat. II, 8818;m. Akk. hlífandi önd sína með - heil-ögum bœnum Heilag. I, 54030; hlífirsik með sigrmarki heilags kross Heilag. II, 944. 2) spare, skaane, undlade at krænke,= þyrma, m. Dat. ef hann ferr (vafl-anarförum) enskis örendis nema hlífabúi sínu eða griði Grg. I, 1401; munekki hlífa þér í görðinni Nj. 12 (2125);hvárki hlífir honum líkþrá né blind-leikr, ok allskyns sóttir höndla hannPost. 65118; síðr hlífði hann messu-degi hins blezaða manns Ólafs konungsFlat. II, 3921; hvárki var hlíft frænd-konum ríkismanna né - Fsk. 666. 3) hlífast við e-n dvs. afholde sig fra atskade, fornærme en: þar kom, at hannþótti þar öllu spilla, hann hlífðist þávið engan mann, nema við Hallgerðieina Nj. 15 (2614); hann á öngan staðfyrir þínum höggum, ef þú vilt ekkihlífast við Fld. I, 6526; hlífast við m. Inf. dvs. afholde sig fra at gjøre noget: þeirhlífðust (= spörðust Flat. I, 3745) ekkivið at drekka Fm. II, 1353; jvf Sturl. I,4026; hér er piltr einn, er þú skaltglíma við, þarftu ekki at hlífast við(at glíma), því at ekki skal hann hlífaþér Finb. 3416; tekst nú harðr bar-dagi, veitti O. góða vörn ok hans menn-, en sumir hlífðust við mjök (dvs. holdtsig meget tilbage, sparede sig meget, af-holdt sig meget fra at deltage i For- svaret) Sturl. II, 19028.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᛚᛁᚠᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

Dat.: Dativ.

f.: Feminin.

Inf.: Infinitv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.