Hljóð

hljóð

hljóð, n. 1) Taushed, Stilhed, at man er hljóðr; vill hann eigi binda sér þábyrði at hylja hljóði hans íllsku (dvs.at fortie hans Ondskab) Æf. 630; núvilda ek lúka mínu máli ok þá hlutihljóði hylja (dvs. ikke tale om de Ting),er mér lítlum ok lágum hafa til handaborit Heilag. I, 7631; jvf 987. 2) Stil- hed, saa at den kan blive hørt, som viltale eller har noget at sige; svá talihverr lágt við sínn sessa, at engiheyri nema þeir, er við rœðask; þáer bæði gótt hljóð ok góðir siðirí konungs húsi Kgs. 533; hljóðs biðek allar helgar kindir Vsp. 1; Nj. kvaddi sér hljóðs, spurði alla -Nj. 71 (10525); þá er herr Dariivar saman kominn í einn stað, lætrhann kveðja sér hljóðs ok talar síðaná þá leið: Alex. 9712; fyrst er Svíakonungr heyrði nefndan Ólaf konung,þá hugði hann, at sá maðr mundi flytjanökkut hans eyrendi, ok bað menn gefahljóð til Fm. IV, 16025; kvæði hefir ekat fœra yðr -, ok vilda ek, at þérhlyddit ok gæfit hljóð til Gunl. 9(23510); Flosi gaf gótt hljóð til (da m.lýsti sök á hönd honum) ok mæltiekki orð á meðan Nj. 142 (23019);kvæði hefir ek ort um yðr ok vilda ekhljóð fá Gunl. 8 (2295); jvf Flat. I,30626 fg; er hljóð fekkst, þá stóð jarlupp ok mælti OH. 6735 (Flat. II, 8311); 3) Stilhed hvormed man gaar frem i enSag for at der ikke skal rygtes nogetderom; E. lét sér fátt um finnast okspurði þó at í hljóði um skipti þeirraÞ. ok Steinars ok svá at þeim mönn-um, er - Eg. 85 (21526); þeir spurðuí (OH. 12411: af) hljóði um ferðir As-bjarnar Flat. II, 2386; þetta mál fórmjök af hljóði Fris. 20414 (HKr. 56110;Fm. VI, 17718); hvárt þat skal rœðaaf hljóði fire nökkorum mönnum, eðaskal þat bera þegar í fjölmæli fyr alþýðuOH. 3227 (Flat. II, 363). 4) Høren,Paahør, hvorved man faar vide noget,kommer til Kundskab derom (jvf hlýða1); ek spyr bœndr alla í heyrandahljóði at lögbergi, hverr löggrið hafihandsalat - Grg. I, 4018; lýsti hannlöglýsing ok í heyranda hljóði at lög-bergi Nj. (158); hann kom á hljóðat (dvs. fik høre), at Klængr - las bókþá, er köllut er Ovidius epistolarumBp. I, 16528. 5) Lyd som høres; hljóðer allt þat, er um kvikindis eyra máheyra SE. II, 623; þótti honum mjökbera hljóðit (af den kviðlingr som hanhørte) þar yfir, sem maðr sat á forsætummjök þrekligr Sturl. I, 1816; Þorfinnrkom engu hljóði í lúðrinn Fm. IX,3022; þá heyrðu liðsmenn - - klokku-hljóð, ok - - þeir kendu hljóðit svásem Glöð væri hringt Fm. V, 13329(OH. 2414); svá skýra helgar ritningar,at sveinbarn hvert hafi a í hljóði sínsgráts eða raust Mar. 284; drepr hljóðor e-m dvs. en forstummer, bliver taus, saaat han ikke lader høre den mindste Lyd:þá drepr or hljóð fyrst er konunginumFm. XI, 1152 (Jómsv.* 994; = þáverðr konungr hljóðr Jómsv. 7035);hljóð drepr or hirðmönnum allt, okundrast hvi hann skyldi í borg komizthafa Konr. 6228; nú þikkir henni ekkibatna hljóðit í sögunni dvs. nu syneshun, at det ikke bliver bedre med det,som hun faar høre i Fortællingen, Clar.2046 jvf &vl; om Talens Lyd i Mod-sætning til dens Indhold SE. I, 59826.6385 (jvf AnO. 1875 s. 98 fg); hvorder som SE. II, 88 tales om en Sta- velses hljóð menes dermed dens Accen- tuation (jvf hljóðsgrein). 6) Tone iMusiken; diktar antiphonam bæði atorðum ok hljóðum Mar. 104028; þargengr hæst í hljóðunum (dvs. der stigerTonen høiest), sem svívirðingarorð Gyð-inganna er mest í skilninginum (dvs.Meningen, Indholdet) Mar. 20431; afþeim hinum fagrligum hljóðum, erhann sló (da han spillede paa Harpen) Bp. I, 15526; fann sönglist ok hljóðagrein (= inventor fuit musicæ id est consonantiarum Hist. schol. 3220) Stj. 4521; skipaði konungr kennimönnumtil at syngja lof guði hátt með fögr-um hljóðum við þessor orð: confite-mini &c. Stj. 6062 (2 Krøn. 20, 21). 7) Sang; eru af honum gjör hin fegrstuhljóð, er syngja Valir ok Bretar Ridd.1046 (Ivents. s. Cod. Holm. perg. 6 qv. s. 29 b11); optliga kann sá eigi kraptkvæðisins, er at orminum kveðr hljóðiteða galdrinn Heilag. II, 64113.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᛚᛁᚮᚦ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary