Hljóða

Old Norwegian Dictionary - hljóða

Meaning of Old Norwegian word "hljóða" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

hljóða: hljóða, v. (að) 1) lyde, høres; hverr stafrhljóðar með löngu hljóði eða skömmu,hörðu eða linu SE. II, 417; þat (nl.ópit) hljóðar stórliga hvellt Mar. 4285;einn tíma - hljóðar guðlig rödd svámælandi: Mar. 50522 ; jvf Bp. II, 122. 2) give Lyd, udstøde en Lyd, raabe; hannhljóðaði þá með hárri rödd til helvítisok sagði: bú þik &c. Heilag. II, 1829; m. Akk. udraabe: þó at A. byskup heyrimargan eitt ok hit sama hljóða Post.48513; ein skærlig rödd hljóðar þessatvá versa upp í loptit Thom. 3579;eiginligan hennar lofsöng hljóðandi Mar. 2368; skaltu án anda sónandihljóða hennar cantica Mar. 2975; allarþjóðir ok öll heröð hljóða nú ok dýrkameð vegsemd Krists nafn Heilag. I, 791.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᛚᛁᚮᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

c.: Capitel.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.