Hljóðsgrein

Old Norwegian Dictionary - hljóðsgrein

Meaning of Old Norwegian word "hljóðsgrein" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

hljóðsgrein: hljóðsgrein, f. 1) Lydart, Slags Lyd (=grein hljóðs SE. II, 467). SE. II, 4615. 22.626. 804. 2) Udtale; hljóðsgrein er þatat hafa samstöfur langar eða skammar,harðar eða linar, ok þat er setninghljóðsgreina, er vér köllum hendingarSE. I, 59418 fgg. 3) Accentuation, =lat. tenor (Priscian); fjórða tilfelli sam-stöfu er hljóðsgrein, ok er hljóðsgreinhér kölluð rœkilig hljóman raddarinnarí merkiligri framfœring, hver samstafahefir sem Priscianus segir, annathvárthvassa hljóðsgrein, eða þunga eða um-beygiliga o. s. v. SE. II. 86 fg jvf 88Anm. 1; hafa þeir (nl. Latínumenn)því fleiri hljóðsgreinir með hverjumraddarstaf, sem þessi er tungan fá-talaðri, svá at þat má undirstanda meðhljóði umbeygiligu hvössu ok sljófuSE. II, 63 jvf 70.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᛚᛁᚮᚦᛋᚵᚱᚽᛁᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

fgg.: følgende (om flere).

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.