Hlýda

Old Norwegian Dictionary - hlýda

Meaning of Old Norwegian word "hlýda" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

hlýda: hlýda, v. (dd) 1) lægge Øret til for at høre; eyrum hlýðir en augum skoðarHm. 7; m. Dat. ek vil gjarna hlýðaþví, er þú vilt spurt hafa Kgs. 42;hann vil enskis manns máli hlýða, þóttstórir höfðingjar segi honum sannindiOH. 8838; jarlinn vildi ekki hlýðakvæðinu Eg. 82 (20630); jvf Gunl. 7(2226); Frs. 9327; hann var ekki svámikillátr, at eigi hlýddi hann mönnum,ef skylt áttu at tala við hann Flat. II,841; hlýða messu, tíðum Flat. I, 46826;OH. 4517; hlýði þeir þeim (dvs. dem) Leif.3718 (Luc. 16, 29); s. konungr - vildibeiða sér hljóðs -, kendu menn hannok vildu eigi hlýða honum (dvs. høre hvad han havde at sige dem) Fm. VII, 24515;ogsaa m. Præp. hlýða á e-t dvs. hørepaa noget som en Tale, eller Ord, manfinder Opmærksomhed værd: hón kvaðkonung ekki myndu á hlýða, hvat semhón mælti OH. 5817; jvf Flat. II,23521; hertoginn sendi mann til herraKnúts - ok bauð honum, at hannskyldi vera jarl hans, en herra K. vildiekki á þat hlýða ok bað hann sendi-menn aptr fara, Fm. IX, 47221; hlýðatil e-s d. s.: sitja menn þar umhverfisok hlýða til sögunnar Fbr. 8720; þóttiúvænt á horfa, at konungr myndi viljatil hlýða sætta umleitanar OH. 5810;er konungr sá, at bœndr vildi ekki tilhlýða þess (= á hlýða þat Flat. II,23521), er hann kendi þeim OH. 12121;hlýðast um dvs. lytte omkring sig, lytte efter, om man kan faa høre noget, Fbr.8731; Bev. 23034; Gísl. 298; Str. 6618. 2) adlyde, tage sig til Efterrettelse; hlýðaráðum, orðum e-s Flat. I, 4392. II,6415. 3) gaa an, være gjørlig eller tjen-lig; hlýðir þat hvergi at hafa ekki lögí landi Nj. 98 (14928); sér þá E., ateigi mun hlýða svá búit Eg. 68 (16517);má eigi vita, hvat helzt hlýðir Fm.VII, 10520; með því, at þeir höfðu liðs-kost góðan -, þá hlýddi svá, at skiphéldust Flat. II, 3125; jvf Kgs. 4336;Heilag. I, 45621; Grág. 3218. 3879;Völs. 9512 (c. 7); Sturl. I, 3013; látae-m e-t hlýða dvs. tillade, at en gjørnoget uden at have nogen Skade eller Ulempe deraf, Flat. II, 6215; Eg. 17(3210); Fm. VI, 3728. - hlýðast v. r. 1) = hlýða 1; Magnús konungr á hlýð-ist ummæli Sveins (= hlýddi á vin-mæli hans Fm. VI, 5211) Flat. III,27332; þar kemr ok, at konungr athlýðist dvs. lader sig overtale, Flat. III,27718. 2) = hlýða 3; sagði, at þeimskyldi þat ekki hlýðast Fld. I, 4519.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᛚᛦᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

c.: Capitel.

Dat.: Dativ.

f.: Feminin.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.