Hnekkja

hnekkja

hnekkja, v. (kt) 1) drive tilbage (af hnakki?),m. Dat. lét J. hnekkja nautunum út áMýrar Eg. 84 (21117); hann skal skjóttheyra þann boðskap, er honum manaptr hnekkja í sítt ríki Stj. 6439;hnekkjast v. r. trække sig tilbage, bort,= hnekkja 4. Laxd. 21 (5018). 2) stanse, hindre, komme i Veien for nogetsaa at det maa ophøre, ikke kan vindeFremgang; þar hnekkja þeir för sínniok snúa þá ofan eptir dal Sturl. I,15928; ef maðr skýtr sildreka í sild-fiski ok hnekkir svá guðs gjöf Landsl. 7, 6419; jvf Gul. 14916; ætlar jarl núat fara austr eptir honum á Verma-land, en Vermar hnekktu því Fm. VIII, 6013; hnekkja vándu ráði Flat. II, 33026; nú skulum vér hnekkja þeirratortrygð ok sýna einurð várrar frá-sagnar Fm. VIII, 4812; tœi vel sönnuen hnekki lognu Heilag. II, 25923; þater til vár kemr um ráðahag, þá munþat eigi hér hnekkja, at þetta megigirndarráð heita Fm. IV, 19425. 3) for skyde, forkaste, vrage noget, saa at manikke vil have det, m. Dat.; ef þeim erhnekkt manninum, (&vl ráðakostinum)-, þá sé ek henni hvergi fullkostaKoNr. 5356; er nú hnekkt frá öllumhinum mesta muga liðsins, en hannvelr lið til ferðar með sér at vænleikok kurteisi &C. KoNr. 835 &vl; jvfBp. I, 478 &vl 2; báðu -, at biskups-efni skyldi heldr handsala Sigurði stað-inn, en hnekkja slíkum manni frá, semSigurðr er Bp. I, 47915; S. kvazt ein-sætt þykkja at hnekkja Þorkeli eigifrá (Laxd. R. 601: Þorkatli eigi fráráðahagnum) Laxd. 68 (19610). 4) intr. trække sig tilbage, vige tilbage, = hnekkj-ast (se under Nr. 1). Bp. I, 53136;Bárð. 1116; Gunl. 12 (26818). Jvf. hneykja,hnœkja.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚿᚽᚴᚴᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary