Höfðingi

Old Norwegian Dictionary - höfðingi

Meaning of Old Norwegian word "höfðingi" (or hǫfðingi) in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

höfðingi (hǫfðingi)
höfðingi, m. 1) Person, Mand som gaar iSpidsen for noget, leder et Foretagende; Þórðr gellir varð höfðingi at sökinniIsl. 5 (87); svarar G. inn dýri ok kvaðPál hafa sett höfðingja yfir sítt málJón Loptsson Sturl. I, 7925; ef maðrrænir mann þjófi -, þá er sá sekr40 mörkum, er höfðingi gerist í Bjark.433; jvf Landsl. 7, 3211; var Þorleifrhöfðingi þeirrar ráðagerðar (nl. attaka þik af lífi) EG. 12 (2212). 2) Per-son som har Myndighed over Land ellerFolk, har dem under sin Styrelse. Kgs.8321. 23; báðu hann vera sínn höfðingja(her = konung) Flat. I, 23930; höfumvér gert várt ráð at taka yfir ossannan höfðingja Flat. I, 564; guðhafði hann (nl. Constantinus keisara)skipat höfðingja yfir öllum heimi Kgs.1005 jvf 10122; búandi sá bjó á Mærinni,er Brúsi hét, ok var hann höfðingi yfirdalnum Hkr. 44814; beiddist Þ. þá afbóndum, at þeir tœki hann til höfðingjayfir heraðit Sturl. II, 23210; varð hannaldri síðan höfðingi yfir Eyjafirði Sturl.II, 25135 jvf Vatsd. 27 (441); Eb. 1(322); er þetta - vili ok ákafi höfð-ingja ok þar með alls folks Flat. I,6522; jvf 23928; um fráfall virðuligsherra ok höfðingja, herra Eiríks kon-ungs DN. X, 95; biðjum vér, at þérminnist þessarra höfðingja sálir í yðrubœnahaldi DN. X, 914; höfðingi lífsins,dauðans Kgs. 376; Sathan heims höfð-ingi HeilaG. II, 918; helvítis höfðingiHeilaG. II, 316. 1827; myrkra höfðingi,höfðingjar Leif. 751; Post. 46521; jvfheraðshöfðingi, hundraðshöfðingi, sveit-arhöfðingi. 3) Person, Mand som er iBesiddelse af stor Anseelse og Indfly- delse (jvf ríkismaðr). Flat. I, 24011.II, 4707; Fm. VII, 510; Kgs. 10015;Hrafnk. 1411; Gunl. 1 (1903); Hkr.215; höfðingjar = VulG. optimates Stj.6284 (2 KonG. 10, 1); hann gjörðist þáhöfðingi mikill Eb. 15 (1720); B. fórheim til búa sínna ok gjörðist brátthöfðingi mikill EG. 8 (1425). 4) höfð-ingjar (N. Pl.) = höfðingskapr 4, VulG.principatus, som et af Englenes fylkikaldtes (jvf Eph. 1, 21; Col. 1, 16; 1Pet. 3, 22); höfðingjar kallast þeir, essenda aðra góða engla til guðs þjón-ostu Homil. 8938; jvf Leif. 6029.

Part of speech: m

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, höfðingi may be more accurately written as hǫfðingi.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚯᚠᚦᛁᚿᚵᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.
Feminin.
G.
Genitiv.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
nl.
nemlig.
Pl.
Pluralis.
s.
substantiv.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back