Höfn

Old Norwegian Dictionary - höfn

Meaning of Old Norwegian word "höfn" (or hǫfn) in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

höfn (hǫfn): höfn, f. (G. hafnar, n. Pl. hafnar og hafnir) 1) Besiddelse (jvf hafa 8); skalþeim dœma engis höfn, er sínni heim-ild kemr til GráG. 4593 (GrG. II, 869);at útboðnum leiðangri skolu mennjafnað sínn greiða at jarðar höfn ok atfjár megni Landsl. 3, 62; skal görðumskipta eptir jarðar höfn ok öllumáverka Landsl. 7, 291. 2) = burðr 4(jvf hafandi); taka við höfn dvs. blivefrugtsommelig: þóttist dróttning vita,at hón var ólétt, ok spurði hana: nærtók-tu við höfn þínni, en hón sagðihenni réttan dag, þá andvarpaði drótt-ning mœðiliga ok sagði: þann samadag tók ek ok við höfn Flor. 3 (821. 23);önnur þeirra varð úlétt af eignumbónda sínum ok bar hón höfn sína eftirtil siðvenjuligs burðar í tíma Str. 1511;engillinn hafþi sagt henni, at Elisabeþfœri með höfn (dvs. var frugtsommelig)Homil. 13930; hún hefir óhœga höfnmeðferðar Fld. I, 5426 jvf 5216; á þannhátt, sem höfn vex með konu Bp. II,17318; á enom níunda mánaþe hafnar-ennar þá kom Joseph meþ kono sínnií Bethleem Homil. 13419; ef menn verðareiðir, ok lýstr maðr kviðuga konusvá, at höfn sú deyr, er hón ferr með,ok skilst hón við höfnina Stj. 30227 fg. 3) Kappe, = yfirhöfn; hann tók af sérhöfnina (&vl yfirhöfnina) ok sveipaðium konunginn, tók hann upp ok barhann upp á völlinn Fm. IX, 2510. 4) 4) Havn, Søhavn, lat. portus. Byl. 9,14 fg; GrG. II, 7021. 26. 28; þótt sæl sýnistsigling farmannsins, þá (er) hón þólítt (sæl), nema hón hafi höfn eptirhafit HeilaG. II, 6287; lætr hann gerahöfn svá mikla, at liggja mátti við300 langskipa Jomsv. 644 (Flat. I,1665); hann snýr aptr þangat, semhafnir þær ero, er hann má liggja flotasínum OH. 16624 (Flat. II, 28234). 5) Havnegang, Græsgang; ef hann gerðireigi um (sin Jord eller Tomt), ok fellrí nauta troð ok höfn Eids. 1, 1115;geldfjár höfn GráG. 49414; E. bað siraOddgeir á Dali veita sér höfnina áGeilgu sætri Dn. II, 14617; heyrðu áút í hömfn í Ymilastöð -, er - Dn.V, 8817; bæði höfn ok högstr Dn.III, 12013; jvf Dn. XII, 254; höggok höfn se under högg 5. 6) Adfærd,Stilling, Forhold; íhugaði hann, at allirhagir hennar ok hamnar hennar ok með-ferðir váro með öðrum hætti, en verithöfðu Str. 778. 7) Besætning, Mandskabpaa Fartøi; i skipshöfn.

Part of speech: f

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, höfn may be more accurately written as hǫfn.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚯᚠᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

fg.: følgende.

G.: Genitiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

p.: Pagina, side.

Pl.: Pluralis.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.