Hornungr

hornungr

hornungr, m. 1) Person som maa nøies medat faa Plads i Husets Hjørne (horn 9, jvfhornkerling, hornreka), fortrænges eller tilsidesættes af en (e-s), undvære eller afstaa noget (e-s); hann var gjörr í hví-vetna hornungr bróður síns Bp. I, 3514;da Hrókr svarti var med Haka kon-ungi, og fordi han da var þar ekkikenndr ok var hann í engum metnaði(Halfss. 318 fg), sagde han: hér þykkiknú í Haka veldi hornungr vera hverrarþjóðar, allir eigu innarr at sitja Hakagumar en Halfs rekkar Halfss. 3915 fg(c. 17) hefir hann nú sýnt, at hannvill ei vera hornungr lengr þess, erhann átti Laxd. 19 (4129); þar er aux-ninir vóru hyrndir mjök, þar munumargir verða hornungar allz þess, ereigu Jómsv. 5617 (Flat. I, 1019). 2) Mandsperson som er avlet med, født af hornkona, hornkerling (eller i hornijvf jag skal säja er, at mine pojkervoro inte födda i sopevrån A. Bonde-sons Jon i Slätthult s. 2018), paa hvisFødsel og Herkomst der hviler saadan Plet,at han ikke kan tage Sæde blandt frieMænd eller tage Arv som andre Børn,saa længe som ikke honum er gefit frelsifrá horni ok hnappi (Frost. 10, 475),= mlat. ornungus RA. 475 fg; mnt.hornynck Mnd. Wb. 1I, 303 a; gfris. horning Richthofen 427 a8; ags. hornung-sunu (= lat. nothus) Wright-Wülcker I, 45610; jvf K. Maurer die unächteGeburt nack altnordischem Rechte i Sitzungsberichte der Philosophisch-philologische Classe der k. bayer.Akademie der Wissenschaften 1883, I,925 fgg; kóþu harðan mjök hornungvera Hamd. 12 (14); da Hlöðr, somKong Heidrekr havde avlet med sin FrilleSiska, Datter af Humle Konge i Huna-land (Herv. 22810 fg. 22915 fgg), af Halv- broderen Angantyr krævede Arv meddenne efter Faderen, og denne saagjorde ham sit Tilbud, fandt GizurrGrytingalidi, at denne bød for meget ogsagde derfor: þetta er þiggjanda þýjarbarni, barni þýjar, þótt sé borinnkonungi, þá hornungr á haugi sat, eröðlingr arfi skipti, og saa fortælles dervidere, at Hlöðr reiddist nú mjök, erhann var þýbarn ok hornungr kallaðr,ef hann þægi boð bróður síns Herv.2741 fg; ligesom Morfaderen Kong Humli,da han fik høre om denne Samtale, blev reiðr mjök, ef dótturson hans skyldiambáttarson heita Herv. 2741 fg 7 fg; jvf K. Maurer L. c. s. 105 fgg; sá heitirhornungr, er frjals(r)ar kono son er, okeigi goldinn mundr viðr ok gengit í ljósii hvílu hennar GuL. 1042; ef hann leggstmeð frjalsri kono heima á bœ í húsumok getr hann sun með þeirri kono, þáheitir sá hornungr Frost. 10, 474; efkona gefr frelsi þræli sínum til þess,at hón vil ganga með honum ok eigahann, þá er þat barn ok eigi arfgengt,er þau geta, sá heitir hornungr (tilForskjel fra hrísungr, bæsingr og varg-dropi L. 6. 13. 16) Grg. II, 22411 (Grág.6814); nú er erfð hin 7, er hrísungr oksunr þýborinn ok hornungr tekr, efhonum er gefit frelsi Frost. 8, 81;svá skal leiða hornung ok hrísung íætt við sik sem sun þýborinn GuL. 5816.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚮᚱᚿᚢᚿᚵᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary