Hreyr

hreyr

hreyr, s. forekommer kun i Dat. og Gen.Plur., da det ogsaa findes skrevet hrœr-um, hrœra. Betydningen er dunkel,medens dog Ordet synes betegne dels a)et Forhold hvoraf Mennesket finder, følersig stærkt berørt, dels b) et Forhold somstiller Menneskene saaledes ligeoverforhindanden, at de mere eller mindre kunneansees som et Slags Paarørende, derikke ere hinanden uvedkommende: a) biðrhann víkja til sínna hýbýla, ok segirhvat hann hefir hrœra dvs. i hvilkenStilling, i hvilke Omstændigheder hanbefinder sig, Bp. II, 3527; eigi er þatætlanda, at hann sofi eða geri ekkitil gagns, er þvílíkt er at hrœra dvs.naar saadanne Omstændigheder ere for-haanden, naar Tilstanden er saadan, Klm.18733; þessi ódœmi spyrjast víða okfljúga, hvat einsetumaðrinn hefir hrœradvs. hvad Eremiten har at drages ellerkjæmpe med, Mar. 5132. b) búa þá,-, er næstir búa þingvelli þeirra, erréttir sé at skuldleikum ok at hreyr-um Grg. I, 1781 (jvf búa þá, er næstirbúa þingvelli þeirra manna, er réttirsé at hørrum Grág. 35322); skolo þeirhafa fé þat allt, er þeir hafa til kenn-endr 2 þá, er í hrœrum sé réttir Grág.5355 (jvf þá, er í heyrum sé réttir, erþat vissi, at fé þat báro á skip Grg. II,1345). Jvf. at hœrum skolo sannaðar-menn firnari aðilja sóknar eða varnaren næsta brœðra Grg. I, 6218. I føl-gende Sætning: vér erum makligstirAustfirðinga at hrœra um ykkur vand-ræði Pr. 4728 (Anal.1 14713) synes hrœraat være Infinitiv.

Part of speech: s

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚱᚽᛦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.