Hrinda

Old Norwegian Dictionary - hrinda

Meaning of Old Norwegian word "hrinda" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

hrinda: hrinda, v. (hrind, hratt, hrundinn) 1) støde,ved Stød bevæge bort fra eller hen tilet Sted, m. Dat. skaut hann við honumhendi ok hratt honum Fm. VI, 64 jvf2121; ef maðr hrindr manni í eld Frost.4, 161; jvf Gul. 1954; GráG. 37820; Sturl.II, 16526; Ghe. 19; hrindr maðr öðrumsvá, at hann stakar viðr Gul. 1952; efmaðr hrindr manni frá sér heiptugrihendi Frost. 4, 181; jvf Gul. 19510;hrinda manni á kaf Gul. 1955 fg; Frost.4, 17; Þorkell hratt Knúti af baki Flat.II, 2315; bauð hann, at öllum skyldihrinda í myrkvastofu Post. 31212; jarlfór af baki ok hratt (veik Flat. I, 2354)hestinum í vök eina Fm. I, 2111; G.hrindr sínum hesti í móti Nj. 59 (9124);man þá þyngra at hrinda yðr á brauten nú Fm. IX, 38012; hversu hannmætti þess sitja í svá ágætu sæti, athann væri eigi með nökkurri háðungbrott hrundinn or því sæti Kgs. 13623;jafnan hefir villa aftr verit hrundinmeð afli ok ríkdómi góðra manna,þegar hón hefir verit með nökkoro afliupp reist Anecd. 2317 (326); halda þeirá rangyndum ok man hvárttveggja þeimaftr rinda guð ok góðir menn ok sann-sýni Anecd. 2410 (3219); Ármóði varvið andhlaupi, ok er hann fékk önd-inni frá sér hrundit, þá gaus uppspýja EG. 74 (1802); hrinda fram skipidvs. sætte Fartøi paa Søen ved at skyde det ned eller ud fra det Sted, hvor dethar været landsat, har staaet paa Land,Fm. IV, 24815; jvf EG. 30 (6115); Nj.11 (1827); hrinda út skipi d. s. OH.10928 (Flat. II, 19130); hrinda bát dvs.sætte paa Søen Baad (jvf skipbátr),som man har haft ombord paa et størreFartøi, Grett. 363; hrinda upp hurð dvs.bryde op Dør (som er lukket), EG. 75(18115); hrinda upp myrkvastofu Mar.56310; upers. hratt stundum fyrir enstundum dró frá dvs. Skyerne trak stund-om frem for (Maanen) og stundom bortigjen, Grett. 8513. 2) bortfjerne nogetsaa at det ikke er hvor det harværet; hann hratt þeim úfriði frá sér dvs.befriede sig fra den Ufred, OH. 348; köll-uðu þeir Þrœndi skylda til at - hrindaþessu ríki (= ánauð, úfrelsi) af lands-mönnum OH. 23215; hrundu frá honum(nl. Guðmundi biskupi) því folki, erþá var með honum Bp. I, 5549; þathrindr (efter Ormsbid) eitri or (nl. sári)Pr. 47011; kom þar einn bóndi ok brauztfram milli manna -, sumir mennhrundu honum, en sumir beindu ferðhans Fm. VI, 6314; við þessa sýn -hrinda (dvs. kaste, lade fare) allir mennugg ok ótta, þeir sem áðr vóru hryggirok hræddir Fm. VI, 6314. 3) omstøde,kuldkaste noget (e-u) saa at det taber sinKraft og Gyldighed, sin Magt og Ind-flydelse; eins þeirra vitni skyldi hrinda10 Norðmanna vitni OH. 22718 (Flat.II, 37016); þykkir mér því betr, er hún(nl. skírslan) er frekari gjör ok ekgæti þessu íllmæli sem skjótast ruttok hrundit Fm. IV, 31072; hefir þú(ved Jernbyrden) drengiliga hrunditþessu máli Flat. II, 19526; biðja hannhrinda þessu vandmæli með þvílíkumsvörum ok efni, sem nú var frá sagtHeilaG. II, 2929.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚱᛁᚿᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

Dat.: Dativ.

G.: Genitiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.