Hrökkva

hrökkva (hrǫkkva)

hrökkva, v. (hrökk, hrökk, hrokkinn) 1) kruse sig, danne Krøller; om Haaret:hann hafði gult hár ok heldr þunnt,ok hrökk mjök Fm. VII, 2399; hárhans ok skegg er gult sem silki okhrökkr sem lokarspánn Didr. 2012;jvf hrokkinhárr; om Orm: eitrormarstirðna ok hrökkva saman sem lykkjureða knútar á vetrar tíma Stj. 9732;om Mennesker, som krympe sig sammenaf Kulde: veit ek þá of búandaliðitaf Gautlandi, at þat mun vera klættílla ok hrökkva saman mjök ok þolaílla kuldann Mork. 9010. 2) sammen-skrumpne, faa Rynker; með hrokknumkinnum Kgs. 3922; jvf hrokkinskinnanFlat. I, 37122. 3) trække sig tilbage franoget, vige tilbage for noget, give tabteller opgive Modstanden; tekr upp steineinn svá mikinn sem bjarg væri, okleggr í skipit svá, at nær þótti hverttré hrökkva fyrir Gísl. 3113; gékk H.konungr svá fast fram, at allt folkhrökk fyrir honum Flat. I, 6117; ryðj-ast svá um, at allt hrökkr fyrir Jómsv.7313; þessi maðr (nl. Höskuldr) vanná Hrafn, ok þóttist hann í fyrstu for-viða verða, en þess at fastari þóttisthan fyrir verða, sem þeir höfðu lengrat gengizt, ok Höskuldr hrökk allrfyrir um þat er lauk Sturl. II, 18829;höggr nú til beggja handa ok svá hartok ákaft, at allt hrökkr undan þat,er fyrir verðr Flat. I, 19312; höfðubœndr her mikinn, en er þeir fundust,ortu bœndr þegar á bardaga, en þóbrann brátt við hlutr þeirra, ok hrukkuþeir þegar undan Flat. II, 19223;hrukku þeir inn í búðina Sturl. I, 23923;ekki mun stoða at hrökkva í hyrn-ingar undan, ef þér verðr bana auðitFbr. 9810; gerðu þá hríð hina þriðju,ok vóru við lengi, eptir þat hrukkuþeir frá Nj. 78 (1158); hrökkva við e-tdvs. trække sig tilbage eller afstaa franoget, unddrage sig derfor: hón vildi,hann tœki þetta einvígi á hendr sér,ok engi riddari hafði þorat við athrökkva (dvs. undslaa sig for) at verjahana ok ríki hennar Ridd. 1927; en erhinir sá þat (nl. at annarr fylkingar-armrinn beygðist á bak þeim, sem áðrváro flótta búnir), hrukku þeir við (dvs.opgave de den paatænkte Flugt) ok berj-ast fast Gyð. 3625.

Part of speech: v

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, hrökkva may be more accurately written as hrǫkkva.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚱᚯᚴᚴᚠᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary