Hrörna

hrörna (hrǫrna)

hrörna, v. (að) gaa sin Tilintetgjørelseimøde, forfalde, tage Skade; hrörnarþat ok þornar þat (nl. tréit), þegarþat tekr deyja Kgs. 3326; þess bið ekþik, at þú veitir mér, at engi kvistr,sá er af mér blómgast, þorni eða hrörniKgs. 1352; jörð sú, es -, mon vesaei fögr með óhrörnoþom blómomElucid. 728 (16716); eigi dökktust auguhans ok eigi losnuðu hans tennr néhreyrnuðu (Vulg. nec dentes eius motisunt) Stj. 34824 (5 Mos. 34, 7); hélthann ok til endalyktar hvössum skygn-leik augna ok svá öllum tönnum attölu, þótt þær sýndist líttað hrörnaðaraf elli (lat. licet paululum ob ætatemviderentur attriti) Heilag. I, 1204 fg;undruðust þeir fegrð hans ok úhrör-naðan líkama Heilag. I, 618; manns-aldrar vóru þá meiri en nú, ok hrörn-uðu menn seinna Mag. 8910; önd várhrörnar af þessi fœzlu enni léttustu(Vulg. anima nostra jam nauseat supercibo isto levissimo) Stj. 33238 (4 Mos.21, 5); goði skyldi hofi upp halda -svá at eigi hrörnaði Eb. 4 (624); vérskolom láta bœta virki várt, er mjöker hrörnat Flat. I, 41218; hann hafðiok mikinn hut á at styðja staði þá,er niðr vóru fallnir eða hrörnaðir, hannlét gjöra 5 steinkirkjur af sjalfs sínskostnaði Fm. XI, 31116; vér sjám eigin-ligum augum, at þessi heimr hrörnará leið fram Homil. 4918.

Part of speech: v

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, hrörna may be more accurately written as hrǫrna.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚱᚯᚱᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary