Hrútr

Old Norwegian Dictionary - hrútr

Meaning of Old Norwegian word "hrútr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

hrútr
hrútr, m. (G. -s, N. Pl. -ar) ugildet Væder, = veðr (Stj. 1789); hrútr ok ær Jómsv.763 fg; nú koma hrútar eða hafrarí sauði manns GrG. 4844. 11; hlupuaf fjalli at þeim 2 sauðir, þat vóruhrútar Vatsd. 14. 252; nú geldir maðrhrút eða hafr GráG. 4848. 16; hrútr =lat. aries (som Stjernebillede) Pr. 4782;jvf Rimb. 64 b34 (3220). 66 a (361. 6. 12 fgg);þar er þú sátt einn járngadd í gegn-um báðar ristr en tærnar fram lagðar,hver yfir aðra, svá sem börn gera rútameð fingrum sér Flat. II, 30038 (jvfden norske Barneleg: "tag Fuglen førendden flyver" og F. Liebrecht i Literatur-blatt für germ. u. rom. Philol. 1886 col. 37058 fgg?); Ordet forekommer som Person-navn Nj. 1 (26 fg); OH. 20832; DN. II,3712 (III, 4362); IV, 2892. 3184. VIII,1526.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚱᚢᛏᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

G.
Genitiv.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
Pl.
Pluralis.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back