Hrynja

hrynja

hrynja, v. (hrundi) = falla: 1) om Mur, Bygning o. desl.; kastalaveggrinn hrundifyrir eldinum, er límit þoldi ei (nl.eldinn), ok urðu á stór hlið Flat. II,48122; kallar ek til þín, virðuligr Jako-bus! - brjót niðr sterka múra Pam-philonie! ok eptir þessi keisarans orðsjá allir nærverandis menn, at hinirharðastu múrar borgarinnar falla niðrá einu augabragði; - ok er Saraceni -frétta, hversu múrar p. hafa stórmerki-liga niðr hrunit - Klm. 13036; s. sérí einum stað, at virkisveggrinn varhruninn Flat. I, 14616; þá skelfr jörðöll ok björg, at viðir losna or jörðuupp en björgin hrynja SE. I, 1883;hrynr svá hofit niðr Post. 48428; sú er eingrein hljóðs, er þýtr veðr, eða vötn eðrsjór eðr grjót eðr björg eðr jörð hrynrSE. II, 469; jvf falla ofan, niðr 1ste Bind Side 369 a27. 372 a35. 2) om Dør,som lukkes; hrynja hanum þá á hælþeygi hlunnblik hallar -, ef hanumfylgir ferð mín héþan Sig. 3, 66 (69);hvortil svarer: eigi fellr honum þáhurð á hæla, ef ek fylgi honum Völs.16122. 3) om flydende, rindende Vædske:slær síðan á nasir Hávarðar svá, atþegar féll blóð um hann -; Hávarðrsér nú, at þat hrynr ofan á kápu-skautit Háv. 202; hvat berr nú þatvið, at þér hrynja tár Laxd. 33 (8616);hann varð þessu grátfeginn ok héltgullinu upp fyrir augun sér ok hrundutárin á kinnr honum ok á gullit Flat. III, 33329 (Fm. VI, 23512); jvf tárafall,tárfelling. 4) om Bølger, som brydesog falder over noget; þá sneri skipinuí móti bárunni, ok er þeir vóru íbrjósti hennar, þá hrundi hón öll -nema fyrir stafninum, ok í því gékkinn á bæði borð Bp. I, 48411; hrynjahafbárur Fld. II, 7512; jvf fallandibára, áfall, bárufall, boðafall. 5) faldened og blive hængende, om Klæder o.desl. som man kaster, tager paa sig: jarlfór í - ok lét falla ofan um sik, enjafnskjótt sem klæðit hrundi ofan umhann, - Flat. II, 43818; látum undhanum hrynja lukla Hamh. 16 jvf 19.- hrynia fram = falla fram 3: eldr-inn hefir hrunit fram at skíðunum oksíðan lesit sik svá, at nú stendr pan-nan í einum loga Heilag. II, 7940. -

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚱᛦᚿᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary