Hugaðr

hugaðr

hugaðr, adj. 1) modig, behjertet; styrkrat afli ok hugaðr vel Bp. I, 3637; munsá nú hafa hlaupit frá þér, ef (= er)eigi væri jafnvel hugaðr sem ek emNj. 142 (2646): þá værir þú vel gefin,ef þar væri einmælt um, at bóndi þínnværi vel hugaðr eða snjallr Ljósv.1373; hón vildi eigi bera í höfuð sérþat vatn, er rynni or hári Guðrúnu,því at hón átti búanda hugaðan betrSE. I, 36216. 2) hugaðr e-m vel, líttdvs. velsindet, ildesindet mod en; margireru þér vel hngaðir Fm. X, 26712;þeir, er frœknastir eru ok honum bazthugaðir Didr. 1113; gerðist folkit hon-um lítt hugat Fm. X, 2642. 3) e-m ermest hugat um e-t dvs. en synes bedstom noget, interesserer sig mest derfor,sætter størst Pris derpaa; allt skuldaliðhans, þat er honum var mest umhugat Alex. 2120; kvað þat sýnt, athenni var mest um hann hugat Grett.3220; Þ. hratt mönnum frá sér ok biðrgefa sér rúm (at han kunde naa fremtil den faldne Helge), því mér mun mestum hugat Hænsn. 8 (15011); nú er súmín bœn svá, at mér er mest hugatum, at - dvs. den Sag, hvorom det liggermig mest paa Hjertet at bede, er det, at - Heilag. I, 2796. 32.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚢᚵᛆᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary