Hulda

Old Norwegian Dictionary - hulda

Meaning of Old Norwegian word "hulda" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

hulda: hulda, f. Dække som ligger over noget ogskjuler det saa at det ikke sees; m. varorðinn svá bjartr á fjallinu -, at mennmátti eigi í gegn honum sjá, nemahann hefði huldu (= hulning Stj. 3155;Vulg. velamen 2 Mos. 34, 33) fyrir and-liti sér Pr. 788; brast niðr hulda nökkurí hrauninu, hljóp þá hestrinn í þásömu gjá Pr. 4113; mikil þoka okhulda liggr yfir eyju þeirri Fld. I, 524;hljóp hann æ undan, ok nökkur hulda láávalt yfir, svá at vér náðum eigi Vatsd.12 (2230): váru þeir komnir í einn skóglítinn, ok var þar lítil hulda at hjalpasér við, ok hurfu þeir þangat, at eigiyrði þeir fyrir augum úvina sína, okat sú hulda lægi yfir OT. 1030; hafþuá huldu Herv. 22122; sér konungrinnnú - bragð hans allt, ok drepr þóhuldu á fyrir alþýðu manns Fm. XI,10628 (Jómsv.* 921); þau stórvirki, semþú hefir unnit með svá mikilli huldu,sem þér er kunnigt Flat. I, 29212.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚢᛚᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.