Hundrað

Old Norwegian Dictionary - hundrað

Meaning of Old Norwegian word "hundrað" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

hundrað
hundrað, n. Hundrede, oprindeligen etAntal bestaaende af 12 tigir (ligesomman endnu paa Norges Vestkyst regnerefter saadanne saakaldte store Hundreder, hvor Prisen beregnes, Betalingen sker efter Tal eller Stykker, f. Ex. Fisk) oget saadant Hundrede betegnedes ofte forTydeligheds Skyld som tolfrœtt Kgs.1426 fg; medens derimod, som det heder, at bókmáli (dvs. efter den latinske Sprog-brug) verða öll hundröð tírœdd (dvs.bestaaende af 10 tigir) Kgs. 1430; tolf-rœtt hundrað manna Homil. 233; 30hundraða tírœðra (= Vulg. tria millia)Homil. 2332 (Ap. Gj. 2, 41); í þeirriöld (nl. páskaöld) ero vetr tveir ensfjórða tígar ens setta hundraðs tírœðsRimb. 6114 (262); ero hlaupár 13 okhundrað tolfrœtt í páskaöldinni Rimb.6114 (262); þat var meirr en 200 vetratolfrœð, er Ísland var bygt, áðr menntóku hér sögur at ríta OH. 238; tva(u)hundröð marka tirœð Dn. I, 16024; naardet heder: þeir (nl. synir Strútharalds)höfðu hundrað manna ok fara nú tilJómsborgar - -, er síðan reynt liðþeirra ok eru 80 manna í lög teknir, en40 fara burt Flat. I, 17237. 1737 (Jómsv.6623. 33; Fm. XI, 8815. 8920), sees hundraðtydeligen at betegne et stort Hundrede(hundrað tolfrœtt), og det samme maavære Tilfælde Mork. 12613 fgg; Ísl. 4(723 fgg); jvf Rimb. 50 b16 fgg (79 fgg);men naar der Dn. IX, 71336. 737 reg- nes med smalt hundrað, maa dette være= hundrað tírœtt; 50 palla annarshundraðs dvs. halvandet hundrede Trin, Heilag. II, 27536; hundruðum dvs. hun-dredvis: féllu þá hundruðum enskirmenn Fm. VI, 407; falla Ruzimennhundraðum Didr. 27529; lá valrinnmargum hundraðum í garðinum Didr. 32415; 200 brauðs (Vulg. ducentospanes) Stj. 4837 (1 Kong. 25, 18);hundrað járnsaums dvs. 120 Stykker Spi-ger af Jern: ek hét at offra h. j. tiluppgerðar kirkju sællar guðs móðurMaríu Mar. 6756; hundrað skreiðardvs. 120 Stykker Skreid, tør Torsk, Dn.II, 468 (36626); hundrað viðar: keyptifjögur hundruð viðar (indført til Is-land) Gísl. 127; hunðrad járns Dn.II, 9915. 22531 fg 37. III, 37820. IV, 7715;XII, 2710; hvortil kan bemærkes, at iRegnskaber o. s. v. fra Begyndelsen af 16de Aarhundrede angives Mængden afJern altid i Pund (dvs. Skippund); hundraðvaðmála dvs. 120 Alen Vadmel, Gísl. 466;Dn. I, 13910.12 jvf V, 75222; hundraðsilfrs dvs. 120 Alen Vadmel at betale iSølv efter saadan Kurs, at 1 Øre Sølver = 6 Alen Vadmel (se Schive NorgesMynter i Middelalderen XXII33 fg; HE. I, 23. IV, 130; Kristni saga (Hafniæ1773) s. 164-174; p. A. Munch d. n.Folks Historie I, 2, 352 Anm. 2. 428Anm.; Dietrich i Zeitschr. f. d. Alter-thum X, 223-240), Gísl. 7020. 23; Bp.I, 2217 jvf Anm.; Nj. 124 (18921);hundrað silfrs Post. 3743; hundraðpeninga silfrs Post. 33531 = centumargenteos J. A. Fabricius Cod. apocr.n. T. (Hamburg 1703) s. 50415. Om hundrað i engelske Værdiangivelser se J. Steenstrup Danelag s. 173 fg. agtet hundrað ligesom tigr og þúsund oprin-deligen er et Substantiv, der forbundetmed den tællede Gjenstands Genitiv sæt-tes i den Kasus, som Ordets Stilling iSætningen udkræver, finder man det dogogsaa brugt saaledes, at det som indecli-nabelt sættes foran den tællede Gjen-stand, medens denne derimod eller detOrd, som betegner den, sættes i den Kasus,hvori hundrað som Substantiv vildehave staaet, f. Ex. með hundrað rid-darom (= með hundraði riddara) Str.1411; betr en hundrað sinnum Str. 4423;var (nl. þetta lið blámanna) hundraðhlutum svartara en aðrir menn Klm. 5207; hundrað lutum meiri Barl. 1831.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚢᚿᚦᚱᛆᚦ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.
Feminin.
fg.
følgende.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
n.
Neutrum.
nl.
nemlig.
p.
Pagina, side.
s.
substantiv.
S.
Side.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back