Hváll

Old Norwegian Dictionary - hváll

Meaning of Old Norwegian word "hváll" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

hváll: hváll, m. (G. -s, N. pl. -ar) Høi; hannsér skamt á braut hvála tvá eða halsaPr. 3151 (jvf 3155. 8, hvor hóll er =det foregaaende hváll, som igjen svarertil lat. collis Sallust. JuG. c. 98); dalrvar í hválinum (nl. Bergþorshvál) Nj.129 (19718) jvf Kaalund I, 250 fg; núvildu þeir snúa til hválsins (nl. Kalfs-hvál se Kaalund II, 24614) Dpl. 2311jvf 2218. 20; þar er hóll einn hár okúvíðr, þar stíga þeir Þorsteinn af hest-unum ok sœkja upp á hólinn -, okþegar er þeir Steinarr koma at hóln-um, þá sœkja þeir at þeim Þorsteini- -, en þar heitir Orrostuhváll, semþeir börðust EG. 88 (2236. 8. 10. 16) jvf Kaalund I, 384. Som Stedsnavn fore-kommer hváll ofte om Jordeiendomme iNorge, f. Ex. Sturl. II, 10614 = DN.VI, 84; og saadanne findes nævnte sær-ligen i DN., EJb., Kalfsk.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚠᛆᛚᛚ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

c.: Capitel.

f.: Feminin.

G.: Genitiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

pl.: Pluralis.

Pl.: Pluralis.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.