Hvárgin

hvárgin

hvárgi eller hvárgin, pron. (som bøies paalignende Maade som eingi: n. SinG. m.hvárgi, hvárgin for hvárrgi, hvárrgin;G. SinG. m. og n. hvárskis, D. SinG.m. og D. Plur. hvárungi eller hvárgum,A. SinG. m. hvárngi eller hvárngan, n.og A. SinG. n. hvártki, hvárki, D. SinG. n. hvárugi eller hvárgu, n. Plur. m.hvárgir) = hvárigr: 1) enhver, hvilken-somhelst af begge, = hvártveggja; varð-menn skulu til hlýða, at þeir heyrihvárki (&vl annathvárt) rœður eðareið Hirðskrá 46 (4431); hvatki (dvs.hvártki) var (&vl bæði váru) þar,gnógar vistir ok hinn vildasti drykkrKlm. 20317; efter Komparativ med føl-gende en: eru þeir staðir, er enn eruheitari, en hvárgi þessi (dvs. nogen afdisse), er nú er nefndr (nL. Púll og Jor-salaland) Kgs. 1020; med følgende Re-lativpartikel: unni (nL. guð) þér góðraverka ok staðfesti þik í góðum verk-um, hvárki (nL. vel eða ílla) er (uan-seet hvilket af to end er Tilfældet) umauðœfi er HeilaG. I, 46840. 2) ingenaf begge; þar skal hann festa lýrittar-eið fyrir svein sínn, ellar taki hann viðbarni, en ef hann vill hvárki gera, þáleggi barn þar ok - GuL. 5720; núfær leysingi leysingju ok er hvárskisþeirra frelsisöl gert GuL. 6315; verðrmaðr staddr við deild manna ok vileigi skilja þá ok hvárgom týja GuL.1857; ef þeir þrásk á ok látask hvárgirfyrri hefja, þá skolo þeir gjalda - -af hváromtveggja flokki GuL. 1673;ef eyrr gerist í miðri á eða nærmeirröðru tveggja landi -, ok hefir þó afhvárgu landi heila torfu slitit Frost.13, 96; nú er við hvárugi gengit (nL.heimilisfangi hans eða þingfesti L. 8 fg)GrG. I, 11811; jvf 21611; nú vill sámaðr brú gera, er hváronge megin áland GráG. 45319 (GrG. II, 938); vélihvárr um sínn lut svá, at vel sé okhvárgin hafi skaða af Dn. IV, 28315; jvfKlm. 29111; bjóðom þeim tolf at skiptaþeirra millom - eptir því sem þér vilirþá svara firir guði ok oss, at hvárgin sémishaldinn í Dn. II, 44413 (III, 402);en þá er hvárgi hlutr mannsins (nL.önd ok líkami) hefir viljann til þess, ermaðrinn gerir HomiL. 11718; þá komabörn til hvárskis (nL. Faders og Moders)arfs GuL. 637; honum þótti hvárgigóðr kostrinn Herv. 2348; sá er hinnþriði (nL. kostr), ef þeir vilja hvárnganhinn (dvs. ingen af de to andre) Fm.VIII, 887; mátti hann hvárngan fóthefja fyrir annan fram ok fyrir enganmun í kirkju ganga Mar. 13814; hvárter þú heldr, njósnarmaðr eðr svikari?eða hví sér þú svá um turn várn?hvártki em ek þeirra, (dvs. jeg er hver-ken det ene eller det andet) kvað FlorisNorD. Tidskrift for Filologi og PæD.ny Række I, 2625; hón kunni hvárugivel, því er þeir höfðu undan rekizt,en allra verst því, er konungr hafðitrú tekit Post. 52015; hví sætir þat,at þú kveðr önga menn aðra til ferðaren bœndr? viltu eigi aðra nýta? - -hér er hvárga til at spara SturL. II,1130; ef þeir eru nökkurir lögréttu-menn, er með hvárungi látast veramunu GrG. I, 21515.

Part of speech: pron

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚠᛆᚱᚵᛁᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.