Hvarr

hvarr

hvarr, pron. enhver, = hverr; frjálst okheimalt fore hwariom manne Dn. II,75020 jvf XI, 10011. XII, 22011; frialsaok heimholla firir huorium manne Dn.XI, 6712 jvf IX, 15114; frels ok heim-oll fyrir huar(j)um manni Dn. VIII,945 (Lom Aar 1336); hvarr sjárflotistandi kyrr þar, sem hann er kominnat helgi JKr. 327; bjóðom vér sýslu-mönnum várum hvarjum í sínni sýsluRb. 52; laga þeirra, sem konungar íNoregi hvar eptir annan, ero skyldugirat varðveita Dn. VII, 100 (11726);hans eginnær kono barnum eptir hannok suaa síðæn huorium eptir annænaf honum útkomnum Dn. IV, 22716;tók þá prest(r)en fiordæ huaræ tylftbordvidhu í læighunæ sæm í warvunit skhogen Dn. I, 5659; skal þeirraumboðsmaðr barna Ingileifar byggjaá þriðja hvar(j)u ári til landskyldarok ábúðar fyrnempda jörð Dn. X,2715; firi hwar(j)um manni Dn. II, 65810;hann hafði tekit firir eignina 12 kyr-lög, þat í hvariu en honom hagaðiDn. III, 1119; á hvariu areno Dn.I, 30734.

Part of speech: pron

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚠᛆᚱᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.