Hvárttveggja

hvárttveggja

hvárttveggja, n. og Akk. n. af hvárr-tveggja bruges ofte i Betydningen af"begge Dele", "baade det ene og detandet", og det saaledes at derved kanmenes hvilketsomhelst uden Hensyn tilTal eller Kjøn; hendr hans höfðu hrjúfarverit ok fœtr, ok vall hvárttveggja vágiHeilag. I, 24339; er þetta hvárttveggjavar honum fœrt Heilag. I, 8517; tilhvárstveggja góðs ok ílls Grág. 39016;hvárt sem hann bað fyrir óvinum eðahann ávitaði þá, þá varðveitti hannást í hvárotveggja Hom. 765; sýnahvárttveggja, ógn ok ástsemd El.103; mikil vandræði höfum vér hafthvárttveggja, mínir menn ok bœjar-menn Flat. II, 59929; jvf Anecd. 2410(3219); helgir menn, hvárttveggja karlarok konur Hom. 19632; verer (dvs. verit)hvár(t)tveggja (for, eller = hvárirtveggja)réttir við aðra Anecd. 247 (3219); verðitþér nú göra svá sem fyrri, at ætlahvár(t)tveggja, spurningina af mínnihendi en svörin af yðarri hendi Kgs.6515 (Brenn. 7531). Oprindeligen brugtpaa denne Maade i den Kasus, hvilken Or-dets Stilling i Sætningen udkræver, er hvárttveggja dernæst i Lighed med bæðigaaet over til at anvendes som Kon-junction, og det ikke alene hvor der føl-ger to ved ok indbyrdes forbundne Led,men ogsaa hvor Ledenes Antal er større;skildist þat hvárttveggja í bréfinu okhandlaginu (= í hvárutveggja, bréfinuok handlaginu), at - Dn. III, 1958;höggr hvárttveggja til hœgri handarok til vinstri handar Didr. 3299; hafðikonungrinn saman samnat - mörgumspekingum, hvárttveggja (= hvárum-tveggja) kristnum ok heiðnum Kgs.10018; hafa sik hreinliga hvárttveggjaat mat ok klæðum Kgs. 9229; hvárt-tveggja lágu (nl. paa Valpladsen) skildirok sverð, brynjur ok buklarar, panz-arar ok dauðir menn Klm. 29012 fgg

Part of speech: uten ordklasse

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚠᛆᚱᛏᛏᚠᚽᚵᚵᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.