Ílla

ílla

ílla, v. (lt) bestride, paaklage (et Forhold)med Paastand om, at det dermed ikkehar sig som det skulde (gsv. Schlyter318 b; gd. Vald. sj. L. 3, 8 S. 5211;Sk. L. 3, 9; gd. ylde O. Nielsen gamlejydske Thingsvidner S. 2020); ferrþræll frjáls manns förum 20 vetr &c.ok íllir engi maðr farar hans né kauphans né kvánfang -, þá er hanns frjáls,ef hann vill frjáls kallast GuL. 617; sáskal hafa (Jord), er haft hefir 20 vetreða 20 vetrum lengr úíllt ok úspillt,ok vitu þat váttar með honom GuL.8611; vitni þau skal leysingi ábyrgj-ast 20 vetr, at hann hefir frelsisölsítt gört, en ef engi íllir gerð hansá 20 vetrum, þá skal þó gört vera,at úgört sé, ef hann vill þat segjaGuL. 6611.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛁᛚᛚᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.