Játta

játta

játa eller játta, v. (taði eller tti) =játta (jvf já, mods. neita) 1) svareJa til noget, til et Spørgsmaal eller enBegjæring (e-u); er þær höfðu játtatþrífaldrí spurning kennimannsins afþrenningar trú ok -, þá skírði prestrkerlingarnar Flat. I, 42323; vili þérallir binda þetta svardögum? allirjáttuðu því Fm. VII, 2816; firir því,er hón játtar eigi fyrst þínni rœðoPamfil. 13220. 2) tilstaa, bekræfte, ind- rømme Sandheden af noget (e-u); þvískal neita, at ek gefa þær sakir As-láki né öðrum manni, at i þjónustuyðarri sé, en hino skal játa, ok þater nú sem lengi hefir verit, at hverrvárr frænda vill öðrum meiri vera, sváhinu öðru skal ok játa, at ek geraþat lostigr at beygja halsinn firi þérOH. 1128. 10 (Flat. II, 198); játta ekþví, at ek hefi heitit at halda guðslög ok landsins Fm. VII, 30521; erki-biskup hafði því játat, at - Fm. VIII,25823. 3) give sit Samtykke til noget (e-u), at det skal ske, komme i Stand;lýsing er at engu nýt, nema báðir játtikaupi ok sali Gul. 2722; nærgi er hónjáttar ráðafari, þá má sá maðr festaok fá hennar, ef vitni vitu Frost. 3,225; því játtaðu ok samþyktu allir Nor-egs menn -, at þessi skipan skal þarum standa æfinliga Landsl. 2, 313;þetta er vel mælt, segir Gestr, okmun ek þessu játa fyrir mik ok mínaheimamenn Nj. 104 (16214); géngu tilsætta við biskup ok játa með eiðumhans dómi hverr á sinum málum Sturl.I, 21819; jvf II, 25; játa e-m at e-u, tile-s dvs. give sit Samtykke dertil, at en skal blive til noget, skal være noget:fögnuðu allir þér vinir þínir -, okjátuðu þér at konungi Fris. 3018 (Mork.19026); géngu þá allir bœndr undirÞorgils ok játtu honum til yfirmannsSturl. II, 23610; játast til e-s dvs. ved Løfte eller Samtykke forpligte sig tilnoget: játtuðust allir Vestfirðingar tilhlýðni við Þórð Sturl. II, 7830; er hvárt-tveggja þeirra játast öðru til hjú-skapar DI. I, 28729 (HE. I, 2473); Gyrðr- hafði sik til játat, at þessir lutirskyldu trakterast HE. I, 52812; játastundir e-t dvs. ved sit Samtykke paatagesig noget eller forpligte sig dertil: s.býðst til at vera yfirmaðr þeirra ístað Hrafnkels, menn játuðust undirþat Hrafnk. 2229; játir hann sik undirskriptina Heilag. I, 401; veit ek eigi,hvárt fyrr myndi fara, at H. konungrmundi slíkt níðingsverk fyrir mik leggjaeðr ek munda undir þat játast Sturl.II, 1297; jvf Fm. XI, 3816 se s. 232 a20; Eb. 28 (475); Fm. X, 243; ogsaa játam. Inf.: játandi samþykkiliga at hafaþat ok halda HE. I, 52810; at hónmuni því at eino játta at gerasteiginkona hans, ef - Fris. 3929 (Hkr.5929); játast m. Inf. ved et Løfte forpligtesig til at -: játandi sik aptr skjótligaok lúka af hendi þat, sem - Mar.66313. 4) love, give en (e-m) noget, = jámods. synja; med Tingen i a) Dat. játtamynda ek því, er þú beiðizt, ef -Pamfil. 1402; jvf 13513; konungr ját-aþi honom þesso Mork. 12214 (Fm.VI, 4323); konungr játaði þeim grið-um ok sættum Fm. IX, 35813; guðhefir henni (nl. sálunni) skyn játtat,er hann hefir öðrum kvikvendumsynjat Heilag. I, 47214; þat sem kon-ungr gefr ok játar, á aldri at ónýt-ast ok aptr takast Mött. 1530; nú játaek pér þessi skikkju hinni dýrliguMött. 3127; jvf 3219; b) Gen. herrahennar játtaði hennar þess, er hón baðStr. 3823 jvf 18 fg; hón hafnaði honum ekkiné nítti því, er hann hana bæði, okjáttaði honum með góðvilja ok stað-festu ástar sínnar Str. 419; c) Akk.taka bœndr nú þat til ráðs at játakonungi þat allt, er hann beiddi Fm.XI, 22420; játa upp dvs. opgive, give frasig, m. Dat. játaði upp öllum stöðumþeim, sem herra Rafni þœtti réttiligttilkall vera Bp. I, 7302; eigi fyrr enþetta mál væri honum upp játat dvs.var overgivet i hans Hænder, Heilag.I, 394. 5) tillade; ef þér vilit játa mér,þá vil ek ríða at honum ok rindahonum af hestinum El. 273; kvað sikvera þann finninn, er hann hafþi játat setja gamma sínn annan veg brekk-onnar á Þoptyn Fm. X, 3794 (Ágr. 55). 6) erklære sig villig til at modtage noget(e-u); H. konungr bauð Kr. konungi,hvárt hann vildi heldr þiggja af hon-um - -; en Danakonungr játtaðigjöfinni, en vildi síðarr kjósa Fm. X,846; Ólafr konungr - bað þá jarlinnkjósa, hvárt hann vill heldr sjá sonsínn höggvinn -, ef hann neitar trúnni,eða vill hann gera sætt ok vingan viðmik ok taka þá son sínn í vald síttok þar með við kristni - -; nú játtijarlinn hvárutveggja kristninni ok ving-an konungs Fm. X, 27731; Skrymirspurði, ef Þórr vildi hafa föruneytihans, en Þórr játti því, SE. I, 14614;Ólafr pái bauð Gunnari með sér atvera ok Hallgerði -; Gunnari þóttifýsiligt fyrst ok játaði því, en þá erat kom, þá vildi hann eigi Nj. 76

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛁᛆᛏᛏᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary