Keyra

Old Norwegian Dictionary - keyra

Meaning of Old Norwegian word "keyra" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

keyra: keyra, v. (rð) 1) jage, drive, ved Tryk eller Tvang sætte i Bevægelse (hvad der ellersvilde blive i Ro); k. sverð, öxi í höfuðe-m, kníf í barka sínn Gísl. 51; Nj. 121(18520); Mar. 86931; gera skal hvel fjögurok keyra í hvert hvelit hina hvössustustálgadda Heilag. I, 4168; fundu þeirreyði nýdauða, keyrðu í festar ok sigldumeð inn eptir firðinum Vígagl. 2712;keyrðu niðr hæl á berginu Grett. 15225;hann keyrði til spörðu ok setti undirhnakkabein jarli OH. 9519; Jórunntók sokkana ok keyrði um höfuð henniLaxd. 13 (236); keyrir H. stafinn viðeyra hesti Ingolfs Vígagl. 1558; Grímrgreip upp Þórð ok keyrði niðr svá hart,at hann lamdist allr Eg. 40 (795); hljóphann undir hann Hámund ok tók hannupp ok keyrði niðr mikit fall Sturl.II, 18427 jvf Eg. 40 (7727); keyra e-nútbyrðis, í kaf Fm. VI, 1616; Flat.I, 3113; hún sperðist við, ok tókannarr í hár henni ok leiddi hana, enannarr hafði svipu í hendi ok keyrðihana Svarfd. 2935; höggit ok leggittil þeirra ok keyrit þá í brott héðanNj. 146 (24711); hörðum mik höggumkeyrði Guðr. 1, 10; keyra folkit uppdvs. sætte Folket i Bevægelse (jvf reisaflokk), Fm. VII, 18226; keyra jó, hest(oddum, sporum) Hund. 2, 38; SE. I,17817; Fm. VII, 17019 jvf Ghe. 37;keyra hest (med hestastaf til hesta-vígs) Nj. 59 (9118); Vígagl. 1357; keyraeptir hest dvs. drive paa, kjøre efteren Hest for at faa den til at gaafremad, Bp. I, 6349; keyra hest undirklyfjum DN. I, 24511 fg: keyra plógRíg. 19; hann keyrði þá hest sínn okríðr mikinn Nj. 37 (5527); om Vinden,som fører noget fra Sted til andet: lýstr vindinum ofan í holit verplannaok keyrir þá út at virkinu Fm. XI,3430; því næst laust á hríð mikilli,þat fann Þórðr -, ok til hans var görtveðrit; keyrir skipit vestr fyrir Skal-marnes Laxd. 35 (936) jvf Finb.2110; veðrit óx svá, at hríð mikla gerðiat þeim, fundu þeir eigi fyrr, en þákeyrði á land upp Nj. 154 (2676);upers. tók at gaula svá hátt, at Þor-steini þótti or hófi keyra (dvs. at detdreves over al Maade, gik over alleGrænser) Flat. I, 41718. 2) ride (jvfNj. 37, se under Nr. 1), = hleypa;stökkr á bak (dvs. springer til Hest), keyrirsíðan sem harðast til sínna mannaKlm. 24129; hann stígr á stafinn -ok keyrir sem börn eru vön at geraFm. III, 17617.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚴᚽᛦᚱᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

fd.: finlandisk.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

Nr.: Nummer.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.