Kinn

Old Norwegian Dictionary - kinn

Meaning of Old Norwegian word "kinn" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

kinn: kinn, f. (n. Pl. kinnr) 1) Kind, lat. gena;hafði œxl mikit öðrum megin á kinn-inni eða vanganum Heilag. II, 28916;A. var högginn á vangann ok kinninasvá, at af féll hárit en trautt dreyrðiá kinnina Sturl. I, 34334; krœkti hannfingrinum í augat svá, at úti lá á kinn-inni Eg. 75 (1821); jvf Bp. I, 3281;Flat. II, 38730; hleypti hann annarribrúninni ofan á kinnina en annarri uppí hárrœtr Eg. 55 (11532); hrundu táriná kinnr honum Fm. VI, 23512; hannsetti hönd undir kinn ok lagði fót ákné sér Vatsd. 42 (6821); hann var -bláeygr ok snareygr, ok roði í kinn-unum Nj. 19 (301); andlit konungsinsvar (da han var død) svá fagrt ok roðií kinnum sem þá, at hann svæfi OH.21936: at þar fyrir berim vér rauðakinn með fullri svívirðing Thom. 921(jvf kinnroði); ávalt mætti Grœnlandbera rauða kinn, er - Krók. 1611 jvf13;ríða e-m kinn = gera e-m kinnhestBjark. 311; nú stell hann annat sinntil eyris, leysi húð sína 6 mörkom,en ef hann leysir eigi, láti húð, oksé brugðit lykli á kinn honum Hák.1316; Landsl. 9, 17 (jvf virgis decorieturet ad maxillam cauteriabitur, vel redi-mat se Sartorius Gesch. d. deutschen Hansa herausg. v, Lappenberg II, 3511;se ogsaa RA. 70238. 7099 fgg). 2) en vis Del af Fartøi (maaske = kinnungr,hlýr?); þarfaðist oss - eitt siglutré tilsjalfs várs skips, er austr erom kallaðirtil konungs várs, er at minnzta vildumvér, at væri halft fimtugt ok 4 alna íkinnum Dn. VIII, 11911 (hvor det nem- lig maa antages, at det opgivne Maalhalft fimtugt vedkommer Fartøiet ogikke dets siglutré). 3) brat Fjeldside (se Aasen under kinn 2), med hvilkenBetydning Ordet ofte forekommer i Steds-navne, usammensatte som sammensatte; Kinn i Sundfjord Kalfsk. 19 b1; Flat.I, 2435; paa Hadeland: EJb. 29616; iStrømmens Sogn EJb. 10516; Straum-neskinnr (sandsynligvis Næringerne vedNordkinn eller Kinnarodden i Finmarken Fm. IX, 3204; Kölðukinn.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚴᛁᚿᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

p.: Pagina, side.

Pl.: Pluralis.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.