Knýja

Old Norwegian Dictionary - knýja

Meaning of Old Norwegian word "knýja" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

knýja: knýja, v. (knúði eller knýði) 1) slaa,banke (eg. með knúi; jvf knía II,knoka); knýja hurð Fm. VI, 12223;Heilag. II, 51310. 58020; knýja dyrrPost. 742; Barl. 1999 jvf &vl; ormrknýr unnir Vsp. 49; kný hann (dvs. densovende Einar) fast, ok mæl þetta: -,ok í því, er Einarr er knúinn fast,rak hann við fret Fm. VI, 28014. 16;knýast fast (om Mænd som brydes)Grett. 674. 2) ved Tryk eller Støddrive fremad, sætte i Bevægelse (gd. knyeDgF. I, 96 a2. II, 12 a12); knúðu fastárar með stórum bakföllum svá, atbrotnuðu hlumir ok háir Völs. 17216(c. 35); svá knúði hón fast reiðina (dvs.drev hun paa, fremskyndede hun sinRiden) Laxd. 35 (912); knýja þeir fóst-brœðr þar á ofan stór grjót Fld. II,50820 (= fœrir O. þar stóra steina áofan Fld. II, 1696); þat gull hafðihann flutt af Suðrlöndum, þat var svámikit, at 2 kistor vóro fullar af gullisvá, at eigi máttu tveir menn meiraknýja (dvs. pakke dem fuldere) Fm. XI,2426 (Jómsv.* 213); brot eru til samin,treyst er ok á knúit með allri list okklókskap, ok sitja steinar sem áðr (dvs.lade Stenene sig ikke rokke) Heilag. I,70636; knýjast v. r. dvs. trænge sig frem,med Kraftanstrængelse søge at kommefremad: þá báru þeir festar á hendrhennar ok fœtr, ok knúðist at allirat draga hana ok stóð hún svá fastsem fjall Heilag. I, 43521; knúðustBaglar þá eptir (dvs. efter de vigendeBirkebeiner) Fm. VIII, 33630; fýstu allirmjök at taka Knút konung af lífi, okmeð þessarri ætlan knúðist fram al-þýðan Fm. XI, 26910. 3) drive, til-skynde, bevæge en til at gjøre noget; þá knúði mik hinn helgi andi, ok mæltiek þetta (= lat. compulsus spiritusancto confessus dixi) Heilag. II, 213;meðr svó föllnum ok öðrum orðumknýr hann þar til, er þeir segja &c.Bp. II, 22717 jvf Mar. 22820 (se under knosa); knýr hinn ungi maðr þá bless-aða sál með þvílíkum hætti, sem hérfylgir: heyrdu, mín sœtasta! &c. Mar.2278; knúa e-n til e-s OH. 21638; Stj.45034; Bp. II. 3831; Mar. 105219; knýjae-n at e-u d. s. Bp. II, 529.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚴᚿᛦᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

c.: Capitel.

eg.: egentlig.

gd.: gammeldansk.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.