Kœla

Old Norwegian Dictionary - kœla

Meaning of Old Norwegian word "kœla" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

kœla
kœla, v. (ld) afkjøle (jvf kala); undirbógum hestanna settu guðin tvá vind-belgi at kœla þá SE. I, 5619; hannhafði þau (nl. vápnin) niðr grafit undirsína aflhellu, ok þar sagði hann útfara vind en inn vatn, ok þat var þáer hann kœldi afl sínn Didr. 9536; ereldrinn tók sem fastast at sœkja, létjarl bera vatn í ok kœla grjótit þat,er brunnit var Flat. II, 48127; (vatn)er stundum vermt stundum kœlt Barl.13235; laugaði hann (nl. Krist i hansBarndom) ok kœldi ok vermdi Leif.15727; send Lazarum at hann drevpi(dvs. drepi) í vatn enom minnsta fingrisínom ok kœli tungu mínu, því at ekkveljomk í þessom loga (Luc. 16, 24)Leif. 3710; jvf Leif. 4222; Stj. 15533;Lazarus hafði þar í mót k/,e/llt (&vlki/,e/lt) á sér marga kranka luti, fyrirþat sama huggast hann nú Stj. 15618(Luc. 16, 25).

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚴᚯᛚᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

c.
Capitel.
f.
Feminin.
lat.
latinsk.
nl.
nemlig.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back