Krankr

Old Norwegian Dictionary - krankr

Meaning of Old Norwegian word "krankr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

krankr: krankr, adj. (ght. krank Graff IV, 614;mht. kranc Mhd. Wb. I, 873 b40) 1) lidende af Svaghed eller Sygdom. Fm.X, 11112 (jvf 1097). 1462; Sturl. II, 10712;Heilag. II, 41716; hann lá þá krankrDN. III, 1348; heill at viti, þó at eksé krankr at, í líkam DN. I, 2333. 2432.II, 1942. 2483 jvf III, 1602. IV, 5642(= sjúkr í líkam DN. II, 452. 942);sem postolinn gefr ráð til, at sá, erkrankr er, skal eta kál Mar. 88321; om jóðsótt: hón skyldi þenna tíma krönkvera Bev. 24646; var hón dagliga krönkok mátti eigi fœða Mar. 119610; mérer krankt dvs. jeg er syg, Dpl. 59; Lyavar nökkut augsúr ok hafði krönk auguStj. 17131. 2) af ringe Beskaffenhed ellerVærdi; allt vörusmíði í þessarri greinselst því léttari, sem þat er krankariRb. 2, 710; sæim vér þá gerna, athann væri fyrr af reiddr með einumhvítum formel, þó at krankr væri DN.VIII, 9631. 3) fortrædelig, forulempende,saadan som medfører Lidelse; Lazarushafði þar í mót k/,e/lt á sér marga krankahluti, fyrir þat huggast hann nú Stj.15618; rifu þeir ok skáru klæði sínaf sér - í hinum krönkustum tilfell-um Stj. 21814; sem hin krankasta tíðaf miklum sult kom ok fór um veröl-dina Stj. 1622; lét guð allar hinarkrönkustu ok dáligstu flugur komaok fylla öll hans herbergi Stj. 27124;gengr hann mjök krankan veg sakirleirs ok vætu, er verða kann á vetrar-tíma, er jörðin blotnar af regni Thom. 36126; krankr harmr krafði lækningarPost. 8611.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚴᚱᛆᚿᚴᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adj.: Adjectiv.

m.: Masculin.

pl.: Pluralis.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.