Kristr

kristr

kristr, m. (G. krists eller krist) 1) den salvede; guð geymi mín, at ek verðieigi svá djarfr, at ek leggi mínar hendrá mínn herra - -, því at hann erkristr dróttins (VulG. ne faciam hancrem domino meo, christo Domini, utmittam manum meam in eum, quiachristus Domini est) Stj. 48019 (1 Sam.24, 7). 2) Kristus, som den forjættedeog til Verden komne Frelser eller Mes-sias, som Guds enbaarne Søn; burðrKrists dvs. Kristi Fødsel, Hom. 699; jvf þáer kristr var borinn Hom. 6816 (20). 6914;þolinmœði, dauði, pínsl Krists Hom.11219. 11419. 31 jvf Homil. 66 fg; læri-sveinar Krists Hom. 11327; Krists læri-sveinar Post. 4531; Krists sauðir Homil.1517; verða liðir Krists Hom. 1128;dómstóll Krists Hom. 2515; Kristr drótt-inn kallaði ofst svá til goðs Homil.19614; heilagr postoli guðs dróttinsJesu Krists Post. 4722; várr herra Jesuskristr (= Jesus Cristus Flat. I, 12213)Fm. I, 14213; jvf Homil. 6623; Petrus bauðþá, at þeir væri skírðir í nafni Kristsundir þeirri mynd, sem af guði varskipuð til þess at víðfrægja Kristsnafn, þat er nafn Jesu guðs sonar, þvíat í þessu nafni merkist öll þrenning,fyrst son sá, er smurðr er, ok svá faðirsá, er veitir smurningina, ok hinn helgiandi sá, sem er sjalf smurningin Post.4519 fg. 3) Kristus som de Kristnes tre-enige Gud, paa hvilken de troede ogsom de paakaldte, hvilken Betydningeller Anvendelse af Ordet allerede frem-træder i det sidste Citat under Nr. 2(jvf þat láti sér sóma at veita ossalmáttigr guð upphefjari allra góðraluta, sá er með feðr ok helgum andalifir ok ríkir einn guð um allar ver-aldir veralda Post. 12615 fgg), ligesomi det med Trinitatiskirke enstydige Krists-kirkja (se under dette Ord), der viser, at Kristr betegnede den treenige Gud (jvfgsv. hwar cristen man cristnam willbæræ skal a crist eynæn at troa þyat han ær enwaldugher í guddome okþrefaldugher at namni faþer ok sunok þæn helghi and Suderm. laG. Kirk. 1: pr.); þat - er eigi er með þeimhætti, sem Kristr hefir skapat fur önd-verðu Fm. IV, 17527; Krist trú Post.4713; vér skulum lúta austr ok biðjatil hins helga Krist Gul. 1 jvf 6;austr skulum lúta ok gefast KristBorG. 1, 12; bœta við Krist Gul. 20 fg.293; signa öl til Krist þakka Gul. 67.72; drekka Krists minni Fm. VII,14818. 4) Gud i Almindelighed; ef ekskal á guð trúa, hvat er mér verra attrúa á Hvítakrist en á annan krist(= en á annat guð OH. 2048) - -;ef vér förum til sóknar (= orrostuOH. 20410) ok tökum skírn, þá kaupikonungr firir vára hönd við krist sínnFlat. II, 33725. 34; jvf krist þeirra Post.19233, hvítakristr, kálkristr.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚴᚱᛁᛋᛏᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary