Lærðr

Old Norwegian Dictionary - lærðr

Meaning of Old Norwegian word "lærðr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

lærðr
lærðr, adj. eg. Præt. Part. af læra; vellærðr þegar á unga aldri Bp. I, 12720,men dernæst brugt som adj. til at be- tegne en Person som vel oplært i de forGeistligheden fornødne Kundskaber, hvor-for lærðir menn dvs. de til Geistlighedenhørende Personer: þetta mál var görtmeð ráði Æ. erkibiskups ok annarravitra manna bæði lærðra ok úlærðraDN. VIII, 212 jvf 1 fg 24; lærðir ok úlærðirAnecd. 719 (1511); lærðr maðr DN. I,92 (8527); þeim lærðum mönnum, er þar(nl. í Maríu kirkju í Osló) þjóna guðiok hinni helgu Maríu DN. I, 9215 jvf 4;K. af Tautru ok A. í Holmi - sendaallum lærðum ok leikmönnum þeim,sem - DN. III, 552 jvf 461; lærðirmenn ok lögmenn Grág. 40411. 40510;B. með guðs miskunn erkibiskupsemniok allir kórsbrœðr í Niðarósi sendaallum lærðum mönnum í erkibiskups-dóminum q. g. ok sína; vér viljumyðr kunnigt gera um þat hark, er varðmeðal lærðra manna ok predikara DN.I, 592. 5 jvf 7 fg 16. Ved lærðir menn Stj.32211. 14 maa forstaaes Leviterne.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᛅᚱᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adj.
Adjectiv.
Adj.
Adjectiv.
eg.
egentlig.
nl.
nemlig.
p.
Pagina, side.
Part.
Participium.
s.
substantiv.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back