Lágr

lágr

lágr, adj. 1) lav af Beliggenhed eller Stil-ling i Rummet, nær Jorden, mods. hár1; vóru klappaðir á steinvegginumkrossar þrír, merkir einn hæð Haraldskonungs, annarr -; var ofarst Haraldskross en lægstr Magnúss kross Fm.VII, 6411; þá er sól er lág um kveldit,mælti Þ. Didr. 33812; þegar regn kemr,þá er úvært at búa þar, sem (landit)lágt liggr Fm. VI, 1362; fig. stefna þáat Birkibeinum ok standa nú öngummun lægra en þeir Fm. IX, 4425; ekget, segir hón, at þú berir lágt höfuðitaf ykkrum fundi Nj. 60 (946); beralágt hökuskeggit OHm. 3710; mundaek þat vilja um þat, er þessu þingi erlokit, at ér fœrit lægra Nj. 137 (22026);slíkan œgishjalm get ek, at hann beriyfir aðra menn sem áðr, nema þúhljótir at fara nökkuru lægra Hrafnk.1920; 2) lav, kort af Udstrækning opadi Rummet fra Grunden eller Bunden,mods. hár 2; Jón hafði öxi víða oklágt skaptit í Sturl. I, 4813; höggspjótá lágu skapti svá, at taka mátti henditil fals Fm. VII, 14322; lágr sem dvergrok digr Mork. 9417; vóru allir lágirhjá honum Völs. 14216 (c. 26); þat ermítt ráð, at þú trúir aldri lágum manniok rauðskeggjaðum Fm. XI, 42824;Þórðr hinn lági OH. 1401 jvf 15811;Flat. I, 55029. 55225; undrast allir mestGalapin fyrir þann lítla vöxt, er hannhafði fengit, eða hversu hœfersligahann bar sínn lága líkama El. 11918;sér, hvat leið drykkinum, ok lízt honumsvá, sem alllítill munr mun vera, atnú sé lægra í horninu en áðr SE. I,15613. 3) ringe, uanselig, ubetydelig,mods. hár 4; ek hefi hafit þik af lágumok lítlum til ríkis Pr. 1135; lágr atburðum Heilag. I, 14 jvf 2921; guðlítr til þeirra, sem lítillátir eru oklágir fyrir mönnum, en þá fyrirlætrhann, sem háfir eru ok völdugir þikk-jast í veröldinni Mar. 7451; engi skalkoma til hans lágs ok auðgætligs heilsuat biðja Heilag. I, 9131; Ignatio heilsarlág ok lítil ambátt J. Christi Post.4901; hélt hann sik svá lágan ok lítinní hugskotinu Heilag. II, 9529; talarhann svá með lágu hugskoti ok frábærulítillæti Heilag. II, 9630; inn lægri verðrat lúta Flat. III, 35213; undir láguformi dauðligrar konu Mar. 28937; efdróttinsdags helgr er brotin -, þásekist hann sex aurum við biskup, enhina lægri daga þrim aurum AKr.17024; eru af spizunum dýrst smyrslin,en önnur eru lág ok lítils verð Heilag.I, 52518; þykkir yðr allt lágt hjá yðrVatnsdölum Vatsd. 33 (5324); kristniyður er eigi verð eins lágs peningsKlm. 52518; bera lágt nafn (dvs. Titel,Værdighed) Kgs. 6317; bera lægra hlutdvs. blive den underlegne eller tabendeved Udfaldet, Afgjørelsen af et Mellem- værende Fm. VI, 41224; jvf s. 20 a6 fgg. 4) lav, lidet hørlig, om Røst, Tale, Lyd,mods. hár 6; sú bœn, þýþesk leyneleg,en hón jarteiner þá bœn, er dominusbaþ fyr sér lágt Homil. 12435; konungrtók kveðju hans lágt, en dróttning velok léttiliga Sturl. II, 2711; hann svararok heldr lágt Fm. I, 1591; jvf Gunl. 6(2205); Eg. 67 (15829 jvf 32); talar hannlágt - ok með þungum hvæsingiHeilag. II, 1159; eigi fór lágt umborgina (dvs. det var ikke vanskeligt athøre omkring i Staden), hvern pínaskyldi Post. 60915; jvf lágmæltr, lága-messa, lágasöngr.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᛆᚵᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary