Landkaup

Old Norwegian Dictionary - landkaup

Meaning of Old Norwegian word "landkaup" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

landkaup
landkaup, n. 1) Kjøp, Handel, hvorved nogen kommer i Besiddelse af en Jord-eiendom; Bolli hafði landkaup í Tunguat ráði Ólafs Laxd. 51 (15329); skildiok Simun sér ákeypi á þeirri jörð, efhenni eðr hennar erfingjum kynnimeira falt verða í þeirri jörðu, eptirfornu landkaupi Dn. II, 17814. 2) =friðkaup, skógarkaup (jvf landsfriðr,landsvist); stefni biskups ármaðr hon-um þing ok geri hann útlægan, nemahann leiðrétti þar þegar mál sítt, okhafi biskup allt fé hans en konungrlandkaup Frost. 3, 214; ef hann verðrútlægr görr á þingi, þá á konungrlandkaup (= skógarkaup L. 12), áðren hann komi í frið Frost. 3, 245.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᛆᚿᚦᚴᛆᚢᛕ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

L.
Linje.
n.
Neutrum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back