Landvættr

Old Norwegian Dictionary - landvættr

Meaning of Old Norwegian word "landvættr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

landvættr: landvættr, f. aandeligt Væsen (vættr) som har sit Tilhold eller Hjem i Landet og vedvisse Anledninger træder i et vis Forholdtil dets menneskelige Befolkning; trúa álandvættir, at sé í lundum eða haugumeða forsum NGKr. 36; sumar konureru svá vitlausar ok blindar um þurftsína, at þær taka mat sínn ok fœraá rœysar út eða undir hella ok signalandvættum ok eta síðan til þess, atlandvættir skyli þeim þá hollar vera,ok til þess, at þær skyli þá eiga betrabú en áðr Hb. 3018; hann (nl. den Per- son som kom til Island í hamförum, íhvals líki) sá, at fjöll öll ok hólarváru full af landvættum, sumt stórten sumt smátt Hkr. 15129; þat sáófreskir menn, at landvættir allar fylgðuHafrbirni til þings en þeim Þorsteiniok Þórði til veiða ok fiskjar Landn.4, 12 (27110 fg); sný ek þessu níði(sagde Egil, da han havde reist Nidstangpaa Øen Herðla) a landvættir þær, erþetta land byggja o. s. v. Eg. 60 (13726).

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᛆᚿᚦᚠᛅᛏᛏᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

n.: Neutrum.

nl.: nemlig.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.