Langfeðr

langfeðr

langfeðr, m. pl. = langfeðgar; vita muntu-, hversu várir langfeðr fóru til Egipta-lands, ok höfum vér þar langa æfiverit þjáðir ok várir langfeðgar Stj.33134; taldi kyn langfeðra alt frá Abra-ham til Krist Hom. 7832; mark nökkutvar gört um hæð þeirra langfeðraHaralds konungs ok Ólafs konungs okMagnús konungs Fsk. 2218; sú er hinþriðja (nl. jörð), er þrír langfeðr hafaátt ok kemr undir hinn fjórða sam-fleytt Landsl. 6, 26; taldi Eiríkr Sig-urðarson ætt Ingiríðar kono Ommundarok langfeðr frá haugi til innra Hund-eiðis ok œfra túns, svá at fystr átti œfratún í innra Hundeiði Herjolfr, annarrAbramr, þriði Ófeigr, fjórði Gamli, fimtiÞórðr njótarauga, sétti Sigurðr á Hey-nesi, sjaundi Þórðr hirðmaðr, Þórðr hirð-maðr átti son, er hét Ellingr, var hannfaðir kono Ommundar Ingiríðar; þarnæst leiddi Ommundr fram þrjá árofaK. - -, er þá váro tvítugir, er feðrþeirra andoðust, ok þeir ero innanfylkis óðalsbornir, ok svá vitnaðu, at ásana hátt, sem Eiríkr taldi - ætt Ingi-ríðar - -, svá töldu feðr þeirra firirþeim, ok svá sögðu feðr þeirra þeim,at átta mánaðamata ból í œfra túnií inra Hundeiði átto samfleytt 7 lang-feðr firir nefndir Ingiríðar Ommun-dar kono bæði at eign ok óðli DN.III, 12234 fgg; visti hón, at 3 langfeðrfuldo (dvs. fylgðu) henni (nl. Jorden)hvárr eftir hinn aðra, ok fjórða varGró DN. XI, 17715. 2) Mand og Kvindesom udgjøre det Par, fra hvilket et Men-neske oprindeligen nedstammer; tjáði hannfyrir mér of fystu vára langfeðr Adamok Evu Heilag. I, 4403.

Part of speech: m pl

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᛆᚿᚵᚠᚽᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary