Langr

langr

langr, adj. 1) lang af Udstrækning i Rum-met; þeir menn eru svá langir, at þeireru 12 fóta háir Stj. 6824; hann (nl.basiliscus) er nærri halfs fótar langrStj. 658; langr vegr OH. 17722; HeilaG.II, 5957; löng leið Post. 3412; aukaðisvá Niniven, at hón var 3 dagferðalöng Stj. 658; nú liggr þjóðgata umbœ manns, þá má hann af fœra bœsínum með þeim hætti, at hann geriaðra útan garðs jamgóða at fara íþurru ok í váto, þá skal þá fara, þóat sú sé lengri Gul. 904; þá var langtkolfskot til Þjalfa SE. I, 15413; hónlagðist sem hón var löng (dvs. saa langsom hun var, udstrakt i sin hele Længde)hjá honum Klm. 4717; í langa dal (Steds-navn) Kalfsk. 19 b36 (Bro Sogn, KinnsPrestegjeld, Søndfjord); forekommer brugtsubstantivisk som Stedsnavn: í Lang-inum í Ljústri Kalfsk. 36 b15. 27 lige-som Langen endnu forekommer ofteresom et mindre Indsøer tillagt Navn, derbetegner dem som lange og smale; langt(n. s.) dvs. lang Afstand, langt Mellem-rum, lang Vei: er þess ván, at langtmuni í milli vera lítilmennsku mínnarok áhuga þess ens mikla, er þú muntnú hafa OH. 3234; skip mörg sigldusunnan ok áttu eigi langt til eyjar-innar Fris. 807; um langt dvs. i lang Af-stand: hann sér í einum stað um langt,hvar einn fagr bátr flýtr Partalop. 3210;koma engir menn um langt (dvs. lang-veis fra) til hallarinnar? hann svarar:komnir eru 3 menn úkunnir til hallar-innar Pr. 42919. 2) lang af Udstrækning iTiden, langvarig; löng hríð Nj. 61 (9430);löng stund Bp. I, 29827; lítil er líðandistund, en löng er matmáls stund Flat. I,5921 (Fris. 8015); þat kann opt verða, atþeir lifa langan aldr, er með orðumeru vegnir Nj. 147 (25216); verðr atþvi, at þú svarir: langt mun verða lífmítt; ef langt er, sé þat gótt, efskammt verðr, sé þat ok gótt Hom.2411 fg; opt lét hann lækna sik afsínni meinsemd ok sýndi þat, at guðhefir læknara til þess setta, at þeirskyldi með hans vilja mega stöðvalöng óhœgindi með skömmum sárleik-um Bp. I, 2944; vilit þér þiggja lengralíf, en Grikkjakonungr hefir nú ætlatyðr? Fm. VI, 16618; þat hlœgir miknú, at sigr þínn mun eigi langr verða,þóttu (dvs. þó at þú) fellir mik Fm.XI, 1317 ( Jómsv.* 1923); langt dvs: langTid: langt mun yðr flestum til, áðr(dvs. for de fleste af eder vil der gaalang Tid hen, inden) þér veiðit sváOH. 7812; löngu síðarr dvs: lang Tid der-efter, Stj. 65; fyrir löngu dvs. for langTid siden: fann ek Kára - ok var þatnú fyrir mjök löngu Nj. 150 (26012);þat vissa ek f. l., at ek var vel kvæntrGísl. 6914; jvf Nj. 89 (1357); Flat. I,11838; fyrir löngu áðr d. s. Fm. I, 518;löngu = fyrir löngu: nú kemr þatfram, sem mér sagði löngu hugr um,at - Nj. 124 (1916); jvf Nj. 136(2142); löngu fundumst vér næst dvs.det er længe siden vi sidst mødtes, Hítd.1521. 3) vidløftig, omstændelig, ordrig (om et Menneskes Tale, Udtalelse); þámælti G. Hallsson langt erendi okfagrt - eptir þvi, sem siðr er til yfirtiginna manna greftri Bp. I, 29916;þat er löng saga - at segja frá vár-um viðskiptum Fm. XI, 892 (Jómsv.*761); hann fékk eigi mælt tveim orð-um lengra samt (dvs. uafbrudt) OH. 8724;nú þarf þetta eigi lengra at gera, at- dvs. nu er det ufornødent at talevidløftigere derom, at - Mött. 316;hvat þarf lengra, en þessi guðs maðrhefir sína læknidóma - ok gerir hannalheilan mann Bp. II, 2522; hvat þarfhér langt um, dvs. kort at fortælle, Clar.325; eigi þarf þat langt d. s. Pr. 41414;hvat er lengra? d. s.: ok hv. e. l.?engill fýsir jafnan góða hluti HeilaG.I, 68323; hvat er hér lengra? bróðirJón tekr af fyrsta stafrofi þann unganmann ok lærir hann Post. 49831; hvatlengra d. s.: hv. l. sendiboði ferr annantíma, knýr ok kallar, at - Mar. 10345. 4) langsom, kjedsommelig, saa at Tidenikke vil gaa eller tage Ende (jvf skemta);þat vil ek nú, at þú komir til heim-kynna mínna, því at mér mun langtþykkja á heiðinni Grett. 13030; Ketillátti vörð at halda eina nótt, ok þóttihonum langt, þá er alþýðan svaf, okforvitnaði hann á land at ganga atsjást um Ingv. 5 (150 a12); en þó atþér hafi hér langt þótt með oss, þáværi þér þó svá bezt at fara meðþessu, at þú fáir eigi stór vandræði afPartalop. 181 jvf 6; nú er þat langt okleiðint at (segja), hvessu íllfús þau vóruHb. 238. 5) saadan som man ønsker sig,har kjær, længes efter, interesserer sigfor; þótti öllum langt at verða vísirþess, er hann vildi mælt hafa Mött.84; e-m er e-t langt at e-m dvs. der ernoget som drager ens Sind, vender ensOpmærksomhed, Hjerte hen til en: hvater ykkr langt at þeim mönnum? hvártmægð eðr frændsemi? er þér biðitsvá alvöruliga fyrir Flat. I, 42831; áðrþeir Þorgils skildi, mælti Sigurðr, athann skyldi kunnliga senda menn tilSigurðar slembis; Þ. spyrr: hvat erþér at honum langt? hann svarar: ekem Sigurðr slembidjákn Mork. 2058(Fm. VII, 3231); ogsaa upers. G. kvaðsik ekki til skylda (nl. at vera fyrirmálum með þeim brœðrum) ok kvaðsér at hvárigum langt Sturl. I, 13415.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᛆᚿᚵᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary