Leiðr

leiðr

leiðr, adj. ubehagelig, utaalelig, afskyelig,forhadt (ags. láð, gsax. lêð, ght. leidGraff II, 169 fg, mht. leit Mhd. Wb. I, 979 b47; gfr. lêde V. Gay Gloss.archeol. I, 3685); ek rak þá á brott því,at mér eru allir stafkarlar leiðir, Flat.I, 7327; nú er hann (nl. Kristr) göfgaðraf englum ok vegsamaðr af mönnum,en leiðr djöflum Hom. 14010; V. - kvaðsér ok leitt vera, at Ingjaldr snakaðium hús hennar Laxd. 15 (288); fannk-a- ek síns fjár svá gjöflan, at leið sélaun, ef þegi Hm. 38 (39); skal ek ljóðaá þik með hermdarorðum þeim, at öllumsér þú at leiðari, er slíkt heyra fráþér sagt Nornag. 706 (c. 9); leitt ermér at segja þik afhendan - því atþat hefir ek aldri gert, ef ek hefi viðmanni tekit Vatsd. 21 (3429); mods. ljúfr, især i Forbindelsen ljúfr ok leiðr(jvf ags. leóf and láð, leóf ne láðo. desl. Bosw. 630 a80. 630 b15 fg 21; gsax. sô liof sô lêd Heliand 1332; mht. liep unde leit Mhd. Wb. I, 980 a27 fggjvf DWb. VI, 252 nr. 4 a): ljúfrverðr leiðr ef lengi sitr annars fletjumá Hm. 34 (35); opt sparir leiðumþaz hefir ljúfum hugat Hm. 39 (40);nú skulum vér - sýna einurð várrarfrásagnar ok segja bæði ljúft ok leittFm. VIII, 4814; segir Sveinn þá ljúftok leitt, sem farit hafði með þeim Pálijarli Flat. II, 4639 (Icel. Sag. I, 13123);sagði honum ljúft ok leitt, hvat þarvar til vanda garða á millum Krók.329; ef maðr tekr mann á hönd sér atljúfu ok at leiðu ok fœðir hann tilbrannz ok til báls Gul. 108; nú erusynir eða dœtr, þá skolu þau skyldirgjalda, ef þau hafa fé til, engi maðrannarra, nema fé taka, því at þau skolugegna jamt ljúfu sem leiðu Gul. 11515.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᚽᛁᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary