Leiga

leiga

leiga, v. (gð) 1) tage, have noget til Leie, til Brug eller i sin Tjeneste mod derfor af-talt eller skyldig Betaling, Godtgjørelse (leiga f. 1), = leigja; leiga e-t til afladvs. for deraf at skaffe sig Udbytte, Ind- tægt, JKr. 1910 jvf 18; nú leigir maðrgull eða silfr at manni, eða hvatke féer maðr leigir, þá - Gul. 42; ef maðrlætr af búfé þat, er hann hefir leigtat öðrum manni Grág. 23814; nú leigirmaðr jörð at þeim, er á, at leigumálaréttum, þá skal hann þá jörð hafatolfmánað heimila at búa á ok innahonum leigu svá sem þeir váro á sáttirGul. 721; leiga land Nj. 143 (23614. 23);leiga hús í garði Byl. 6, 141 jvf 152;leiga garð Fm. V, 3221; ef maðr leigirbúfé at manni at leigomála réttumGrág. 23621 (Grg. II, 1525); nú villhann eigi kú leiga lengr Gul. 417;Landsl. 8, 1411; leiga far í skipi Byl. 9, 121. 3; leiga þræl manns Gul. 691;ef tveir leiga einn Frost. 10, 10 &vl 6;senda þeir þá til Sýrlands ok leiga sértil liðs þarlenzkan her Stj. 51212; med Prisen tilføiet i Dativ: leigði land 10hundruðum Bp. I, 4187; maðr skaleigi selja fé sítt dýrra á leigu, en 10aurar sé leigðir eyri til jafnlengdar(dvs. end at derfor betales i aarlig Renteen Øre af 10 Ører dvs. 10 Procent)Grág. 2138; selja fé sítt at leiga (=selja fé sítt á leigu) Grág. 21313. 21819.2379 jvf 2428. 10. 2) betale noget forBrugen af en Ting; ef hann (dvs. denleiede Træl) leypr í braut frá þeim,er hefir (dvs. som har ham til Leie), þá skal hann gera boð þeim, er á, ellarskal hann leiga, þó at hann hafi ekkiGul. 6915; leigu þá, er á gengr, skalmaðr eigi leiga, nema þar sem (dvs. idet Tilfælde at) leiga var á lögð, okverða þeir á þat sáttir Gul. 423.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᚽᛁᚵᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.