Létta

Old Norwegian Dictionary - létta

Meaning of Old Norwegian word "létta" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

létta
létta, v. (tt) 1) gjøre noget lettere, for-mindske en Tings Vægt eller Tyngde,f. Ex. Skib ved at udkaste noget somfindes deri; bað Þórðr létta skipin okbúast til róðrar SturL. II, 5326; fig. hannlétti (= &vl linaði) þegar þeirra eymdirok únáðir (dvs. saa at de hvilede mindretungt paa dem) Stj. 40426; þá skal ektaka þik af starfi þar til, at hagrþínn léttist (sagde Palnatoke til denfrugtsommelige Saumæsa, jvf léttakona,léttasótt) Jómsv. 6030; sú fór frægð afhonum -, at þat létti öll vandkvæði,er hann lagði til Æf. 48109. 2) tilveie-bringe en Lettelse med Hensyn til noget (e-u), saa at dette medfører mindre Møie,Lidelse eller Ulempe; tók Hrafn viðhonum (som havde steinsótt) ok hafðihann lengi með sér ok létti hans meinimeð mikilli íþrótt Bp. I, 64421 (SturL.II, 27926); vildi hann létta þessu starfimunka Heilag. I, 8516; leitaði við allavega með fögrum fortölum at huggahann ok létta angri hans BarL. 1863;er konungr sótti upp á landit, þá buðuhonum lendir menn ok ríkir bœndr okléttu svá hans sjalfs kostnaði Flat. II,2925. 3) skaffe en (e-m) nogen Lettelseeller Vederkvægelse; féngu brœðr varlaaf honum með miklu bœnarorði, at hannvildi nœra sínn líkam ok létta littatgömlum aldri Heilag. I, 861; kastasíðan grunnf/eo/rum ok skjóta báti tillands, því at menn vóru hafreknir, okvar forvitni at létta líkamanum Mar.105416: létta sér dvs. forfriske, opmuntre sig: mín kærasta! - nú er dagr blíðrok veðr skemtiligt, því skulum við léttaokkr ok ríða mínum bezta hesti framí skóg skemtandi okkr Mar. 28530;Johannes gengr einn dag út af borginnimeð sínum skólaklerkum þess erendisat létta sér ok spazera um eina lítlastund á fögrum velli Mar. 43926; jvfPost. 49812; Heilag. I, 6824; sem hannbeiðir at létta sér út af skólanum Æf.2325; hann gefr þeim blítt orlof öllumsamt út af skólanum at létta sér eðaleika Heilag. II, 6526; upers. lettir e-mdvs. en faar nogen Lettelse, bliver friskere,det bliver bedre med ham (som er syg;jvf Bp. I, 644 under Nr. 2): nú býðstek til at heyra, hvat þik stendr (dvs. hvadsom gaar af dig, hvoraf du lider), kannvera, at þér létti, ef ek legg til Æf.4849; Ingjaldr kemr heim um kvelditok ferr til rekkju Helga (som havdeanstillet sig syg og lagt sig til Sengs)ok spyrr, hvárt honum létti nökkut(= ef Helga batni nökkut s. 1336) GísL.488; honum létti brátt sóttarinnar (dvs.han tilfrisknede snart af sin Sygdom)Hænsn. 15 (1751); léttist e-m = léttire-m: lagðist hann brátt í rekkju af sótt,en er hann hafði legit nökkurar nætr,léttist honum heldr, ok var hann áfótum 3 dag Fm. X, 1473; léttisthonum mikit við þetta (dvs. hans Sorg,Bedrøvelse aftog meget, da han fik høredette) Jómsv. 5934 (Flat. I, 15535). 4) løfte, hæve i Veiret, = lypta 1, m. Dat.undir sína hans hönd studdi hvárr þeirraok léttu (nL. höndinni) svá upp, at -Stj. 29626 (2 Mos. 17, 12); létti hannupp á sik lengra byrðinni (som vedsin egen Tyngde var signat niðr á bakitL. 15) Flat. I, 7418; þann kallar þúguð, er þú sátt skömmu áðr - skorinnok skapaðan -, síðan hylr þú hannallan með gulli, léttir honum upp afjörðu ok skipar honum mjök háttBarL. 1665; þá létti köttrinn einumfœti SE. I, 15824. 5) ophøre eller sluttemed, afstaa fra noget, hvormed manhar været sysselsat (jvf létta af e-u,létta upp e-u); þeir léttu eigi fyrr sínniferð, en hverr kom til síns heimilisOH. 16530 (Flat. II, 2822); þá léttihann þessari rœðu BarL. 1905; bœnirok psalma þá, er ek hafða numit, hafðaek svá í venju, at þeim létta ek sjaldannauðsynjalaust Heilag. I, 44112; m. Inf. óvinr alls mannskyns léttir aldriginslíkt at vinna – OHm. 1226; sem þeirlétto at berja hann, þá - Dn. IV,90 (888); riðu austr á fjall ok léttu eigifyrr, en þeir kómu í Skaptártungu Nj.151 (26126); upers. léttir e-u dvs. nogetophører: þá létti hríðinni Hítd. 555. -Med Præp. á: létta á e-t dvs. gjøre enEnde paa noget, standse noget saa atdet ophører: verðr nú at leita ráðs oklétta á ofanförna hennar Heið. 22 (3399).- af: 1) létta af e-u dvs. afstaa fra, op-høre med noget, = létta 5: léttu þeiraf áleitni við hann Fm. VI, 30911; baðhann létta af (= láta af Flat. I, 30313;Frs. 8710) tali við Valgerði Fm. II, 1326;bað hann létta af kvámum Fm. II, 1319;med Inf. létt af þú um lítla stund atdrekka vín Stj. 42824 (1 Sam. 1, 14);óvinr mannkyns léttir aldri af slíkt atvinna við oss Flat. II, 39124 (jvf OHm.1226 under létta 5); þá kallaði konungrok bað létta af at drepa menn Eg.22 (416); ogsaa upers. léttir af e-u dvs.noget ophører, tager Ende: eptir þatléttir af sóttinni Flóam. 22 (17511);létti þá ok þegar af storminum (= léttiþá ok þegar storminum &vl) Post. 511. 2) létta af e-m dvs. slippe en, ophøre medat forulempe eller fortrædige ham; léttisú (nL. riðusótt) eigi af henni meðanhún lifði hér í heimi Heilag. I, 54012;úmáttuligt er, at íllgjarn andi létti afþér firir annarra manna bœnir, ef þúvanrœkir þik sjalfr Heilag. I, 68524. -frá: létta frá dvs. trække sig tilbage, =létta undan: þá var hin snarpastasókn -, er þeir nafnarnir höfðu viðázt, áðr Ólafr sænski létti frá Flat. I,48427. - fyrir: létta fyrir e-u dvs. vigetilbage, give tabt lige over for noget,hvoraf man angribes: létti hann eigifyrir nökkurs konar höggvápnum néflugvápnum Heilag. I, 53335. - undan:létta undan dvs. trække sig tilbage, = léttafrá: svá kom því máli, at Sigvaldi léttiundan (= s. lætr síga undan Jómsv.6735; þeir s. halda undan Flat. I,17412) Fm. XI, 9516 (Jómsv.* 8125); þóttikristnum mönnum, sem þá væri tilráðs, at þeir myndi undan létta Fm.VII, 19228. - upp: létta upp e-u =létta af, létta 5: upers. nú léttir uppmjorkvanum Alex. 14010; veðrit hélzt3 nætr, síðan létti upp hríðinni Flat.II, 19414; jvf Eb. 40 (7326); eptir þatlétti upp storminum Eb. 17 (2011);veðrit hélzt 3 nætr, ok er upp létti,þóttust menn - Find. 646.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᚽᛏᛏᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

Dat.
Dativ.
f.
Feminin.
fig.
figurlig, i figurlig betydning.
ind.
Indikativ.
Inf.
Infinitv.
L.
Linje.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
n.
Neutrum.
nl.
nemlig.
Nr.
Nummer.
p.
Pagina, side.
s.
substantiv.
S.
Side.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back