Lið

lið

lið, n. 1) Flok, Skare af Mennesker, Mænd,som ere i ens eller hinandens Følge, =gengi 1, folk 1, flokkr 2; fyrða liðHm. 160 (159); þrír kvámu or því liðiöflgir ok ástgir Æsir at húsi Vsp. 17;þá vill annarr skjóta dómi sínum í lög-retto, en annarr vill una dómi fylkis-manna, þá skal hann af þingi ganga,er skjóta vill, ok afla sér liðs, en efhann fær af fylkisþingi fjórðung þing-manna, þá má hann skoti orka, en efhann minna lið fær, þá verðr hann atþola dóm fylkismanna Gul. 266 (8811. 13);far þú í lið föður míns, er hann ríðrtil þings Flat. II, 781; en þeir bœndr,er í samnaðinum lágu, þá er þeir sáreyk og loga til bœja sínna, þá urðuþeir lausir í flokkinum; - en þegarer los kom í liðit, þá - OH. 12139;sannaði á hendr honum, at hann væriaf liði Jesu Homil. 17117 jvf 15 (Joh. 18,17); géngu öðrum megin at ánni konurmargar, ok var þar Helga hin fagra íþví liði Gunl. 11 (25910) jvf &vl; varÞ. þar í liði (= í því liði) Sturl. II,10733; samir oss betr at vera eins liðs(være samholdige) en berjast Vatsd. 7(153); eru þeir allir eins liðs, at (dvs.enige om at) þeir skulu - Heilag. II,14811; vera einn síns liðs dvs. være aleneuden at have nogen med sig: hræðumstvér hann nú alls ekki, er hann er einnsíns liðs Nj. 150 (26016); var þá fjöl-ment með honum (nl. Biskoppen) okóspakt liðit, þá setti biskup til Hrafns-sonu, at eigi væri stolit af flokki hans- -, en biskup fór undan Fjöllummeð it knárra lið um Brekkur -, biskupfór tómliga þat til, er hann kemr íHrísey -, or Hríseyju fór biskup vestrtil Ólafsfjarðar ok mestr hlutr liði (dvs.liðs) með honum Sturl. I, 29413; isærom det Følge, Mandskab, som en Høvdinghar med sig til Strid mod sine Fiender: Ólafr konungr samnar her saman -,hann hafði þá mikit lið af HeiðmörkOH. 3735 fg (Flat. II, 41) jvf 399 fg;jvf OHm. 1517; höfðu þeir saman dregitlið mikit, þá snúast þeir í lið meðÓlafi konungi, höfðu þeir þá úgrynniliðs Eg. 52 (1047 fg); hverr höfðingi skyldivera fyrir liðinu OH. 21317; Baglar tókunú bæði leiðangr ok lið Fm. VIII, 3343;senda Sýar orð Ólafi svænska konungisínum, at hann samnaði bæði liði mikluok leiðangri, ok segja, at nú mun Ó.Haraldsson eigi undan komast, ef þeirvilja nú til gæta OHm. 1524. Naar liðnævnes ved Siden af leiðangr eller iModsætning dertil ( se ovenfor Flat. II,30315; Fm. VIII, 3343; OHm. 1524) be-tegnes derved vistnok de liðsmenn somvare i Høvdingens faste Tjeneste og entenhørte til hans stadige Omgivelser eller,naar deres Nærværelse der ikke udkræve-des, havde Tilhold paa hans Gaardeeller Borge (bú, hús) og havde at mødeved húsþing (se dette Ord og Fm. IX,49726), naar han sammenkaldte det; dennebetydning har Ordet lið vistnok ogsaapaa følgende Steder: þat lið, er kallatvar þingamenn Fsk. 19961; ef ármaðrkennir þat manni, at hann hafi fœddanútlagan mann þann, er útlagr var görrá Gulaþingi eða í liði (dvs. á húsþingi)úti Gul. 2025; medens derved naturligvismenes leiðangrslið i Ordene: lét hannþá bjóða út leiðangri - bæði at mat okliði Fm. VIII, 1098. 2) Skare, Flok af Dyr, = flokkr 2 (s. 444 b23 fg), folk 2;annat kvikendi var villigöltr, hann hafðimarga mannsaldra, engi maðr skyldidrepa grís af hans liði Flat. II, 2527;þá rennr þar galti með lið sítt Flat.II, 2712; sem þá, er vargr kemr í sauðaflokk eða villigöltr í svína lið Trist.4 (186); Freyfaxi gengr í dalnum frammeð liði sínu Hrafnk. 68; létu sendaeptir Freyfaxa ok liði hans Hrafnk.237; jvf fuglalið. 3) Husfolk, Personersom have sit Hjem i ens Hus, høre medtil hans Husholdning, = folk 3; liðmítt er heima bjarglaust ok allt áfátœki Orkn. 15210 (Icel. Read. 20126);hélzt vinátta með þeim Gunnari okNjáli, þótt fátt væri meðal annars liðs-ins Nj. 44 (6614); býr hann ferð sínatil skips ok sagði þá öllu liði, at hannmyndi ríða í brott alfari Nj. 76 (11211). 4) Mennesker, Folk i Alm., = folk 5;lið heitir mannfolk SE. I, 54419; stufanbrann svá, at hón féll ofan, týndist þarmestr hluti liðs þess, er þar var inniEg. 46 (9324) jvf folk þat, er inni varFlat. I, 4436. 5) Hjælp, Understøttelse,= liðsinni; þakkaði liðveizlu öllumþeim, er honum höfðu lið veitt Nj. 76(1129); lið er ok þat kallat, er maðrheitir öðrum liði (&vl. liðsinni) sínuSE. I, 5461; O. kvað Þorsteini mjökvanlaunat þat lið, er hann veitti þeimFm. VI, 38214 (Mork. 10820); eins liðþingamanna var betra, en tveggjaHaraldsmanna Fsk. 19923 (jvf Fm. VI,4013; Hkr. 61132); bað Hall mág sínnliðs ok styrktar, ok hann bað liðs lærðamenn, at biðja skyldi fyrir þeim tilguðs Sturl. I, 2916; reiddu þá af höndumfé þau, er konungr hafði heitit mönnumum haustit til liðs sér (dvs. for at faa deres Hjælp) Flat. II, 29030; liðs þínsværa ek þá þurfi, at ek hélda þeirrienni línhvítu mey Hárb. 32; konungrkvazt mundu ganga upp með lið síttlítlu síðarr ok koma þeim at liði, efþeir þyrfti nökkurs við Fm. VI, 29412;skal ek víst verða þér at liði öllu því,sem þú beiðir Nj. 149 (2589); Þ. komtil liðs við hann við mikla sveit mannaFlat. II, 4113; Sigurðr sýr mágr hanskom til liðs með honum með miklasveit manna OH. 381; skal ek heldrleggja honum til liðs, ef ek verð viðstaddr hans mál Grett. 1584. Jvf.fuglalið, kvennalið, mannalið.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᛁᚦ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Danish - Otto Kalkar's Dictionary
• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary