Liggja

liggja

liggja, v. (ligg, lá, leginn) 1) ligge i enhvilende Stilling (i Modsætning til denopreiste, saavel om den udstrakte som denknælende); ár skal rísa sá, er annarsvill fé eða fjör hafa, sjaldan liggjandiulfr lær um getr, né sofandi maðrsigr Hm. 57 (58); leggst hann þá niðrí runna nökkura ok liggr þar um stundNj. 89 (1325); þat var eina nátt semoftarr, at hann liggr á hauginum okhefir hina sömu iðn fyrir stafni -,síðan sofnar hann Flat. I, 2152 jvf21431. 34; síðan klýptu þeir - - oklétu hann þar liggja halfdauðan OH.25023; (Flat. II, 38734); þat er alsagt,at þeir vágu at honum liggjanda okóvörum Nornag. 693 (jvf Völs. 15710. 14);þú skalt liggja í lopti hjá mér í nóttok við tvau saman -; síðan géngu þautil svefns - ok sváfu þau um nóttina-, ok allan halfan mánað lágu þauþar tvau ein í loptinu Nj. 3 (72); hannliggr sjúkr heima Nj. 51 (808); komþar sótt á bœ þeirra - ok krömdustmargir lengi; Helga tók þá ok tyngdok lá þó eigi GunL. 13 (27418); þá láguallir á bœnum en biskup stóð fyriraltari Mar. 1523; Ásta - mun liggjaá golfi ok verða eigi léttari Flat. II,835 (Fm. X, 21420); þá lá Ragnhildr okskyldi léttari verða ok var allþungthaldin OH. 1442 (jvf Flat. II, 26337). 2) ligge syg; Bergr tók sjúkleik umvetrinn ok lá lengi SturL. I, 10911; tekrhann sótt ok lá mjök lengi -, síðanandaðist hann Laxd. 78 (22431); þá ervárar skaltu kasta á þik sótt ok liggjaí rekkju Nj. 7 (142); ef griðmaðr liggrum engiverk 3 daga, hvárt sem hannliggr samfast eða eigi, ok skal-at -,en ef hann liggr lengr, þá - Grg. I,1354 fg; ef maðr liggr af verkum sínum(dvs. saa at han ikke kan gjøre sit Arbeide),ok á bóndinn kost, lengr er hinn hefirlegit halfan mánað, hvárt hann vill -Grg. I, 13418 fg jvf 23; Þórolfr ok Bárðrlágu í sárum (dvs. syge af sine Saar)Eg. 9 (1532); ef hann liggr í helsóttGrág. 8321 (Grg. I, 2469). 3) ligge død (jvf falla 11 fg, fella 2; ligesom dendøde i Folkesproget siges at hvíla); omde faldne, som ligge paa Valpladsen: lágu landsmenn gnógir Mork. 187 (Hkr.5608) jvf leggja e-n við velli underleggja 1 og Soph. Bugge om Røkstenen s. 5518 fgg; liggjanda fé = dautt fé,mods. kvikt fé, ganganda fé Dn. VII,10023. 26; Hauksb. 97 b foL. 1 b10; jvf 1steBind s. 396 b49 fgg. 397 b10. 4) liggebegraven, = hvíla 4; Björn farmaðrliggr í Farmannshaugi á Sæheimi Fris.5937 (Hkr. 7628); hér liggr skáld Flat.I, 21514; hann liggr í Brunahaugi undirVörðufelli Flóam. 18 (13729); se og n. Nicolaysen Norske Fornlevninger s.8117. 18817 fg; Dn. III, 3877. IV, 52526.VII, 3025; NL. IV, 66223. 5) holde sigi Ro paa et Sted (i Modsætning til atbevæge sig, være paa Reise); skaltu ríðaheim suðr ok ríða jafnan um nætr enliggja um daga Nj. 27 (343); lágu þarok görðu ekki þat, er framkvæmd værií SturL. II, 2033; kaupmenn skylduliggja hverr í sínni skytningsstofu meðvápnum sínum en konungsmenn í kon-ungsgarði Fm. IX, 4786; særligen omdem, som færdes til Søs: SturL. II, 5631.6113; hann lagði til hafnar ok lá þarum hríð Flat. I, 12030; hann lá veðr-fastr í ey þeirri, er Dollz heitir Flat.II, 44126; en er hann kom fyrir Elfina,þá lágu þeir þar ok biðu nætr, en ermyrkt var, reru þeir langskipinu uppí ána Eg. 19 (365); jvf Hkr. 776 (Fris.607); ogsaa om Fartøi, som flyder paaSøen: lágu langskip konungs meðendilöngum bryggjum Fm. IX, 47815;þar lá fyrir í höfninni knörr einn Eg.19 (3523); 6) ligge urørt saa, at ingentager fat paa Tingen, foretager sig nogetdermed; ef engiteigr liggr (nL. uhøstet)þrjú sumur Grág. 40910; ef maðr lætrliggja engi sítt úslegit Grág. 46616;útlenzkra manna erfðir liggi sem áðrer skilt, þat er einn dagr ok 12 mánaðr(dvs. Aar og Dag), áðr en konungr takiLandsL. 5, 115; enda er nú heimting tilfjárins (dvs. Arvegodset), hvergi lengi semþat liggr Grág. 8816; þótt þeir beri þauorð rétt, er þeir vóru at nefndir, en látasum liggja þau, er máli eigi at skipta,ok er þat ljúgvitni Grg. I, 5711; hafaþeir svarat - oss með stuttum okstórom orðom ok þeim sumum, er betrer, at liggi, en upp sé borin Dn. II,9715. 7) være paa et vist Sted eller ien vis Stilling (jvf liggja 3); barsteininn til smiðju sínnar ok lagði niðrfyrir smiðjudurum -; liggr sá steinnþar enn Eg. 30 (6121); hleypr yfir sláeina, er lá um þvert skipit Nj. 85(12521); ör liggr þar úti á vegginumNj. 78 (1159); lágu hvelpar í hundunumFm. XI, 106 (Jómsv.* 86); hann hafðiþá vanheilsu, at verkr lá í fœti Mar.13013; afhvarf mikit er til ílls vinar,þótt á brautu búi, en til góðs vinarliggja gagnvegir, þótt hann sé firrfarinn Hm. 33 (34); liggja lauss fyrirse under lauss 4 s. 437 b50; liggja ímiklu rúmi se under rúm. 8) have envis Beliggenhed; Þorsætr, sem liggr íReidavals sókn í Gausdali Dn. III, 39818;hin neðri Scithia liggr milli árinnarDanubium - ok norðanverðs úthafsinsStj. 8227, jvf 8231 fg. 839 fg; hón (nL.Misia) liggr austanverð viðr ósa DanubiiStj. 8314; þorp ok borgir, er lágu viðríki hans Flat. II, 1323; öll önnur vötn,sem liggja í fyrr sögðum almenningDn. I, 24117; liggja saman garðar dvs.Gaardene støde, grænse til hinanden, GísL. 109; völdu sér tjaldstaði þá, erþeim þóttu beztir ok hæst lágu dvs.havde den mest ophøjede Beliggenhed, Fm. VI, 13527; snýr nú leiðinni þangat,sem heiðrin liggr lægra SturL. I, 39830;lá hátt tanngarðrinn Nj. 25 (392); rauð-litut augu, ok lágu fagrt ok fast Fm.VIII, 4472; om Vei med særligt Hensyntil Retningen, hvori den gaar, til Stedethvorhen den fører: þeir Egill sneruleiðina skemmri, er yfir halsinn láEg. 78 (1883); leiðin liggr fram meðhalsinum, er feninu víkr at upp, ok erþar hamarr fyrir ofan, en brautin liggrþar fram í milli ok er eigi breðari engötu breidd Eg. 78 (18827. 29); á millumárinnar ok fjalls þess, er þar var, lávegr manna Metelli Pr. 13421; lá súslóð fram á skóginn - -, er þeirkómu á veginn þann, er á skóginn láEg. 78 (18710. 15); á þann skóg, er leiðþeirra lá Ingv. 2 (144 b7); svá sem leiðliggr inn til Búlandshöfða Eb. 61 (1124);at hann - sem aðrir guðs riddararmundi með starfi ok erfiði - - himin-ríkis fagnað eignast ok þann veg fyrirsér ryðja, er þangat liggr Heilag. I,9621; veðr síðan lœkinn til götu þeirrar,er lá til hins bœjarins GísL. 2827; viðÁmótsvað þar sem gatan liggr yfir umReykjardals á SturL. II, 14836; þatstræti, er til Ólafs kirkju lá Flat. II,38212. 9) være af en vis Beskaffenhed,i en vis Stilling, som angives ved ettilføiet Adverbium (jvf vera svá, veravel, ílla o. s. v.); vindgol lá útan Krók.2114; ráð ok ríki höfðingjanna - liggjalágt ok leika laus í skaparans hendiÆf. 42 B36; segir hann, at þeim lægi velorð til Þorgils SturL. II, 12419; ofarligamun liggja ójafnaðr í þér Grett. 13525;hve þikki þér honum orð liggja (= íhverju lagi þikki þér honum orð vera)Konr. 5242 jvf 47; lá honum þat ílla dvs.det var ham imod, han var misfornøietdermed, Bp. I, 7755; upers. ríka manniliggr ílla dvs. den fornemme Mand bliverilde tilmode, Heilag. I, 70528; þat vartalat, at honum lægi næst um íþróttirvið Konrað Konr. 4325. 10) være til-frosen eller belagt med Is (jvf leggja 8);géngu þeir inn eptir ísum ok svá innyfir eið til Vigrafjarðar, ok lá hannallr Eb. 45 (8425); vetrarríki var á mikit,ok lágu firðir allir Eb. 61 (11120); vötninlágu öll Fbr. 92; mýrar lágu ílla SturL.II, 12129. 11) beligge, besove (en Kvinde;jvf láta á fallast Grág. 331 under láta 5),= leggjast með konu Frost. 3, 310. 61;liggja konu LandsL. 4, 295. 9. 11; sá maðr,er liggr eina hverja þeirra, hann hefirfirir gört fé ok friði Borg. 1, 156 jvf 1.2, 11. 3, 86 jvf 1; Eids. I, 526; hann láþær allar Fld. III, 39010; hann sagðihann legit hafa dóttur sína Bev. 22422;hann kvazt hafa legit frændkonu hennarDn. VII, 306 jvf 15. 18; Thorleiff Thor-leifsson laa hans dotter - ok attebarn með hennæ Dn. III, 8419; jvfDn. IV, 627; nú ef kona er legin Borg.2, 121; ef dóttir er legin í föður garðieða bróður LandsL. 5, 720 jvf 23 fg; ogsaaom Dyr: er veðrarnir ok bukkarnirlágu þær (nL. ærnar ok geitrnar) Stj.1789 jvf 6. 12) liggja sér dvs. ligge saaledeseller saalænge, at Tingen derved forspildeseller forbrydes; féit (dvs. Arvegodset) liggrsér nú aldrigi Grág. 9621. Med Præp. ogAdv.: á: 1) liggja á e-u dvs. ligge ovenpaanoget, ruge derover: varð síðan at hinumversta ormi ok liggr nú á því fé Völs.11423 (c. 4), jvf þat er sögn manna, at Búihafi at ormi orðit ok lagizt á gullkistursínar Fm. XI, 15813; 2) liggja á e-m dvs.ligge paa Nakken af en, besvære, for-trædige en, være ham til Byrde, Plage, = liggja á halsi e-m (Fm. XI, 33622):liggja á mér hugir stórra manna Flat.I, 25836; er þat skyldarsýsla gesta atliggja á úvinum konungs Kgs. 602; afþvi, at úfriðr lá á áðr, þá orkaðo mennekki svá miklum útgerðum Gyð. 1311;íllviðri, er á hefir legit Dn. IX, 1266. 3) liggja á e-m dvs. være en beskikket, til-delt som noget, der skal vederfares ham (jvf álag 6; leggja e-t á við e-n); þatlá á konungi, at hann skyldi eigi lifaum 10 vetr Fm. X, 2206; 4) liggja ádvs. være fastsat som Straf (álag 5): þáliggr ekki fégjald á þaðan frá Grg. I,379. 5) liggja á e-u dvs. være forbundetmed noget, = vera á e-u: á þessumráðum liggja stórmeinbugir (jvf munhann sjá alla meinbugi þá, sem á eruþessu máli Fm. XI, 22111) Flat. I, 11121. 6) liggja á e-u dvs: bero paa en Ting,være Virkningen, Følgen deraf: man okþar stórt á liggja (nL. om jeg dræber Þórð), því at vígs þess mun verðabrátt hefnt Nj. 41 (6223); liggr honumekki á (dvs. det kan være ham lige godt), þó at hann komi aldri til Íslands Band. 3017; ogsaa upers. liggr e-m á dvs. det eren magtpaaliggende: hann skyldi þettabœnahald hafa ok þetta atferli þá, erhonum þótti á liggja, at guð heyrðibœn hans Bp. I, 6309; þótti oss nú áliggja, at vér hittum eigi Harald konungFlat. III, 38312; a. kvað honum eigi áliggja þat at vita Band. 3017; jvf Flat. I,2592. 7) liggja á dvs. forestaa som nogettilkommende, der vil indtræffe; trúi ek,at mikit mun á liggja (= margt munií gerast Fm. VI, 10129) fyrr, en hannsé drepinn Mork. 3034; lézt (dvs. lét sér)eigi örvænt þykkja, at nakkvat mikitmundi á liggja, ef þeir gerðu nauðgir(dvs. om de kom til at gjøre det nød-tvungne) Fld. II, 46430; mun nú nökkurforföll á liggja til hamingjubrots (=vandkvæðis L. 5) Fld. II, 4666. 8) liggjaá e-u dvs. give sig af med noget; úraðþau, er þeir hafa lengi á legit Klm.1212; þat þóttist konungr vita, at sámundi bæði mikill ok sterkr, er áþessum úknyttum lá Flat. I, 56429. -eptir: liggja eptir dvs. være ugjort, for-sømt, efterlades: skal ekki eptir liggjaþat, sem vér megum þeim veita GísL.1027; eigi hit minnsta lét hann eptirliggja af guðs boðorðum Stj. 3734. -fyrir: 1) liggja fyrir e-m dvs. ligge,opholde sig paa et Sted, hvor man venterens Komme, for ved hans Ankomst atoverfalde ham (jvf sitja fyrir e-m):hann (nL. Saturnus) brá á sik líkigraðungs ok lá fyrir henni (nL. Konge-datteren Jo, sem hann hafði hug á L. 16) í skóginum SE. 1, 164; lágu þar ennfyrir kaupskipum ok ræntu Eg. 46 (9331). 2) liggja fyrir dvs. forefindes, være til-stede ved ens Ankomst: hér segir þat,at Ólafr konungr hélt at, en Sveinnjarl lá fyrir (med sine Skibe) í höfninniFlat. II, 4328 jvf 4233. 3) liggja fyrirdvs. være forhaanden som det, man kanbruge, faa, eller skal gjøre: gerði heim-inn ok himininn af engo fyrir liggjandeefni BarL. 11233; þótti mér þat ráðfyrir liggja, at - Eg. 35 (6918); kvaðþat fyrir liggja, þegar hann hafði aldrtil, at honum væri fengin herskip Eg.40 (7816); var eitt orðtak allra, at þatmyndi fyrir liggja at búast til orrostuEg. 52 (10811). - hjá: 1) liggja hjáe-m, e-rri dvs. ligge med en af det andetKjøn og have kjødelig Omgang med samme, = liggja með e-m eller e-rri: ílla hefirGuðrun dóttir mín brotit odd af oflætisínu ok legit hjá þér Nj. 60 (9416); láek hjá dóttur þínni Nj. 88 (13012). 2) liggja hjá dvs. lægge sig, bøie sig (omEgg paa skjærende Vaaben eller Redskab;jvf lagðist lítt sverðit Fld. II, 46512):þeir settu knífinn í rönd borðsins fyrirkonung, ok lá hjá þegar eggin Fld.II, 46413. - í: 1) liggja í e-u dvs. synkened i den svage, bløde Grund, hvor-paa man træder, og som ikke kan taaleTrykket deraf eller bære den gaaendeoppe: Gregorius lá í ísinum ok eigimjök Fris. 35722 (Fm. VII, 2737); láguhestarnir annat skeið á kafi í snjónum,svá (at) draga varð upp Eg. 74 (17731);hann fór fyr neðan garðinn at Söl-mundar, ok lá hetsr hans í keldu Ljósv.149; ríða þeir nú á mýrina at Ólafi okliggja hestarnir drjúgt í mýrinni SturL.I, 163; er þau koma á mýrar þær, er -,þá liggr í hestrinn undir þeim Vatsd.40 (658); upers. E. ríðr vestr á mýrina,lá þá drjúgum í fyrir þeim Hrafnk. 2712. 2) liggja í e-u dvs. give sig af med noget,befatte sig dermed: er hann var á ungaaldri, lá hann í víkingu ok hernaðiEg. 1 (18); ek hefir - nær allan mínnaldr - legit í saurlifnaði Post. 39223;at þeir megi skilja, í hverri íllskuþeir liggja Leif. 8228; þeir menn, er íhórdómom liggja eða manndrápum,í meineiðum, í skrökvitnum eða öðrumferligum lutum NL. I, 45917. 3) liggjaí e-u dvs. indeholdes, rummes i noget: steinker sex stóðu þar tóm þau, es í lágo tvennar eða þrenner málskjólorHomiL. 18929. 4) liggja í, m. Dat. Plur. dvs. bestaa af, være delt i: hún (nL. Asia)liggr í tveim hlutum, annarr hlutr Asiamaior, en annarr Asia minor Heilag.II, 5517. - með: liggja með e-m, e-rridvs. have Samleie, kjødelig Omgang (hjú-skaparfar) med en, = liggja hjá e-m,e-rri: ef hann liggr með kono (= liggrkonu, se liggja 11) GuL. 5716; LandsL.4, 2913; hón var svá manngjörn, ok sváörg ok svá íll, at hón lá með feðrsínum Hb. 1614. - niðri: liggja niðridvs. lades eller blive uomtalt, uænset, for-sømt: skal sú (nL. skóggangssök, er áþér stendr) eigi liggja niðri, ef - Nj.56 (885); sagði hann þat eitt af við-skiptum þeirra, sem hanum var tilframa, en lét hitt liggja niðri, semminnr var frægðar Grett. 19230 fg;nú skal þat eigi niðri liggja, er honomer þó mest vegsemd í, at segja frájartegnagjörð hans OH. 2337; liggjaniðri miklu fleiri úsagðir hlutir hansafreksverka Fsk. 1884. - saman:liggja saman dvs. grænse umiddelbart tilhinanden; Kolskeggr átti bú á Leirár-bakka, ok lágu saman skógar þeirraLopts SturL. I, 2459; liggja þar samangarðar á Hól ok á Sæbóli GísL. 1010.- til: 1) liggja til e-s dvs. ligge til nogetsom dertil eller derunder hørende: vil ek- hafa í tilgjöf mína Aldeigjuborg okjarlsríki þat, er þar liggr til OH. 845(Flat. II, 11710); lá þat til AtleyjarEg. 54 (8717); hann sagðist slá Klefa-gerði 2 ár fyrir stóra dauðann aptr tilOleifsstaða, þá lá þat þar til . X,DN105;13 til kirkju liggr í Reykjaholtiheimaland . I, 387 (. I, 279);ÍsL.s7DI35eða á því, er til hefir legit at fornoeða nýju . I, 3;DN9 jvf . IV, 525.DN24XII, 214. 17 liggja til e-s dvs. 2)tjene tilnoget, skulle eller kunne bruges til noget: slíkir lutir ok margir aðrir liggja tilumbóta . I, 468 (jvf er ok fastaHeilag11til umbóta, bœnir, vökur .o. s. v.HeilagI, 467 fg. 468);371 átti kirkjan - - íJaðri - ok sérdeilis halfs eyris ból, erlá til lýsingar . 126;EJb3 bœtr, yfirbœtrliggja til alls dvs. . III, 522;det er aldrig saa ilde,at der jo er Raad eller Hjælp derfor, atdet jo kan blive bedreFld14. II, 25. Sturl38 liggja til dvs. : gerum því skjótt ráð, hvat3)væreforhaanden som det, man har at brugeeller gjøreat skal hafast; H. mælti: hvat sýnistyðr til liggja? þeir báðu hann fyrir sjá. VI, 165;Fm4 heyrðu þat orðtak bónda,at þat ráð mundi til liggja, ef lík kon-ungs fyndist, at brenna þat . II,Flat368 (. 225);22OH26 þótti þat til liggjaat taka af honum tignina . 52 (104).Eg14 liggja til e-s dvs. (jvf . I, 120; . 19; .4)ligge stille med sitFartøiFlatEgSturlII, 56. 61 liggja 4) underi Forventningom at faa noget, komme til noget, f. Ex. liggja til byrjar (jvf bíða byrjar): fluttuþeir út skipit til Digraness, ok lá þartil byrjar . 38 (75;Eg22) liggja til hafsdvs. : fóruligge seilfærdig for at gaa til Havs,stikke i Søen med første gode Vindþeir nú til skips ok bjuggu ok lágusvá til hafs . 4;Hítd30 kómu við eyjarþær, er Æsundar heita, ok liggja þartil hafs . 7;Gísl29 lá biskup til hafssex vikur ok sigldi út tveim sinnumok varð aptrreka . I, 227. -Sturl21 um: liggja um e-n dvs. 1)lægge sig ud : eigi vildu þeir síðrom en, efterstræbe ham, søge at fortrædigeeller skade hamliggja um Ulf en um aðra menn .Mag7;30 fast liggr prófastrinn um, sem ossþykkir yðr at hrœra, um várn rétt okkirkjunnar í Björgvin . VIII, 126.DN8 liggja um e-t dvs. : hann liggr um þat nótt ok2)have sine Tanker ogBestræbelser henvendte paa eller optagneaf nogetdag at veita yðr líflát . 74 (.OH7FlatII, 89);4 borgarmenn þessir tákna váraandliga óvini, fjándr þá, er iðuliga umliggja með margfaldligri flærð - okmunugð, er manninn leiða til hégóm-ligra luta . 62;Barl10 frjálsa or kalsiok klandum þeirra hinna grimmastuúvina, er um liggja nótt ok dag - okviðr leita oss niðr at draga til afarkosta. 60. - Barl19undir: liggja undir1)e-n (e-m) dvs. : lét beravære en saaledes underlagt,at han har Raadighed derovervitni um nausttupt, er legit hefir undirSteinsmenn frá forno ok nýju á Sandvin. XI, 7 jvf ;DN919 þessi lönd liggja undirDanakonung . XI, 231;Fm8 þar segirþú mér firir jörðu þeirri, er legithefir undir oss langfeðrum betr en 60vetra . 6, 8. Landsl9 liggja undir e-u2)dvs. være noget undergiven, underkastet: undir mundi liggja (= succumbere)lat.mannsins óstyrkt undir enna úmildramanna grimmleik, ef eigi - . 9.Leif15 hlutr e-s liggr undir dvs. : ek vil, at þú réttir3)en liderOverlast, kommer tilkort i sit Mellem-værende med andremínn hlut, því at ek kalla þik heraðs-höfðingja ok skyldan at rétta þeirramanna hlut, er áðr eru vanhluta; fyrirhverjum liggr hlutr þínn undir? bóndi!sagði Snorri . 31 (55);Eb9 þeir vóruráðnir til at láta hvergi sínn hlut undirliggja, við hverja menn sem þeir áttumálum at skipta . II, 93. - Flat5úti:liggja úti dvs. : sveinarnir faraligge, have sit Tilhold udeunder bar Himmel, uden at have Husog Hjem over Hovedetnú unzt þeir koma í Geirþjófsfjörð okliggja úti tíu dœgr . 57;Gísl16 sumirlágu úti á fjöllum með bú sín svá, ataleyða vóru bœirnir eptir . II, 64;Sturl12liggja þeir úti á herskipum ( sofamods.undir sótkum ás, rapt, áss) okse underdrepa víkinga ok íllgerðamenn, .FldII, 532 jvf 536;813 v. og v. hétu vik-ingar tveir, þeir váru suðreyskir oklágu úti bæði vetr ok sumar . 6;Grett5kom til þeirra sá maðr, er Hrafn hétok var kallaðr víkingr, hann var einníllgjörðarmaðr ok hafði legit úti ánorðrströndum . 59 (109);Eb31 lágu íll-gerðamenn úti ok herjuðu á Sikiley. II, 538;Fld10 jvf útilega, útilegumaðr,útileguvíkingr. - við: liggja við1)dvs. : engi vildi biðjavære Betingelsen, det som udkrævesfor at opnaa nogethennar, því at engi gat fullgört þat,er viðr lá ( fánL. for at han kundehennar, fg) . 54. se L. 26 Str33 liggja2)við e-t dvs. (jvf leggjavære det som man ved enGjerning kan tabe eller vindee-t við e-t): allt þat, er við lá taflit(dvs. ) . 27;som de spillede omEufem4ek vilda heldr gefa guði 2 menn eneinn fjánda; konungr mælti, fyrir hvímundi þat við liggja? dvs. hvorfor maattedu i dette Tilfælde udsætte dig for detene eller det andet af disse to Ting? . 123 (. II, 237);OH9Flat5 fá mérleppa tvá or hári þínu ok snúit þitmóðir mín saman til bogastrengs mér;liggr þér nökkut við? segir hón; lífmítt, segir hann, því at þeir munumik aldri fá sótt, meðan ek kemboganum við . 78 (116);Nj6 ek vissa,þótt þú værir mér reiðr, at þar mundieigi meira við liggja en líf mítt .OH123 (. II, 237);12Flat9 sagði hannþeim mundu líf við liggja, er þeimleyndi . VI, 12;Fm23 þá liggi honumslíkt við, sem moldrofsmanni á við atliggja eptir lögum . I, 7;DN10 ek vil,jarl! at pér leggit á allan hug at stoðaorðsending Ólafs konungs - -; þóttþar liggi við reiði Svía konungs eðaöll eign vár ok ríki, þá vil ek mikloheldr til þess hætta, en - . 54OH12(. II, 59);Flat22 gáfu engan gaum at,hvar manndómrinn fór, þegar féfönginlágu við . II, 110;Heilag16 þat keruflestir at hætta til, er féfang lá viðsvá mikit . 14 (26). Eg12 e-m liggr3)við e-u dvs. : særir nú aðraen er udsat for noget, nærved at rammes af noget8 menn svá stórum sárum, at mörgumlá við bana . 78 (116);Nj20 slær Erexá halsinn - - svá, at honum lá viðúviti . 4. Er13 liggr við sjalft, at -4)dvs. -, = er viðdet er nær ved, atsjalft, at - ( sjalfr): við sjalftse underliggr, at þeir muni hana á kaf steytameð fordzi . 432;Mar10 lá við sjalft,at hann mundi koma Darianis á flótta. 79.Alex1

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᛁᚵᚵᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary