Lík

lík

lík, n. (got. leih, gsax. lík, ags. líc Bosw.2 336 a, gfris. lik Richthof. 901 a20, ght. lîh Graff II, 103, mht. lîch Mhd. Wb. I, 970 b20; jvf DWb. VI, 612) 1) Skik- kelse, Skabning, Person; kemr til hansat úvöru sú kona, er þat lík (dvs. hvilkenSkikkelse, Person) er með áliti ok öllulátbragði, sem hún sé hans eigin konaBp. II, 7817; hvárskis þeir gáðu fyrþá hvítu mey -, öngvan hlut máttuþeir annan muna, en þat it ljósa líkSól. 12, jvf líki leyfa ens ljósa mansHm. 91 (92); Billings mey ek fannbeðjom á sólhvíta sofa, jarls yndi þóttimér ekki vera, nema við þat lík at lifaHm. 96 (97); vitka líki fórtu verþjóðyfir Lok. 24, i hvilket Exempel som i mange andre (f. Ex. með heilu líki)hvori Dativ líki med denne Betydningforekommer, det dog ikke kan sees, omdet er Dativ af lík eller af det dermedenstydige líki, se under líki. 2) Lig, Menneskes døde Legeme; Sól. 23; OH.11636 (Flat. II, 2312). 2249 (Flat. II,36637); búa um lík e-s Grg. 87. 922(Grág. 712. 1015 fg); Grág. 53412; Flóam.13 (1325); hylja lík (= hylja hræ ses. 71 a) Gul. 1612; á öllum helgumdögum skal hjalpa líkum dauðra manna,nema - Eids. 1, 181. 2, 141; jarða líke-s Fm. X, 40817 (Ágr. 6915); var þvegitlíkinu ok jarðat um morguninn eptirBp. I, 55021; líkit var sveipat líndúkumen saumat eigi um, ok síðan lagt íkistu Eb. 51 (9621 fg); jvf Mar. 104126;fara með lík (jvf líkferð) Eb. 51 (9620);fara með lík til kirkju, graptrar, grafalík Flóam. 28. 29 (15321. 24. 30); flytja líktil kirkju (jvf líkflutning) Nj. 133 (20921).

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᛁᚴ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary
• Old Swedish - K.F Söderwall's Dictionary