Lín

Old Norwegian Dictionary - lín

Meaning of Old Norwegian word "lín" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

lín
lín, n. 1) Lin, lat. linum (se Hehn2 142-167; jvf hör); drósir suðrœnar dýrt línspunno Völ. 1; dóttir á (nl. í móður-arfi, ef bróðir lifir) sauði 5 ok lín alltok garn Frost. 9, 97; þessar tíundirskulu ok gerast, sem í vana hefir verit-, af sáði öllu, rugh ok hveiti, hampiok líni, næpom ok ærtrom JKr. 1924;at jólom skildi - húsfreyja, hver (fá)rygjartó, þat skildi vera lín órængt(for: óregnt, órignt? = órotit Flat.II, 37010) svá mikit, at - OHm. 7716(OH. 2278). 2) Lintøi, Linklæde, Linned,lat. lineum, = lína f. II; tregr mik þat-, at þit Þjóðrekr undir þaki svæfitok léttliga líni verðit Guðr. 3, 2; báðuhennar ok heim óku, gipti jarli, gékkhón und líni, saman bjuggu þau o. s. v.Ríg. 37; Guðrún sat innarr á þverpalliok þar konur hjá henni ok höfðu líná höfði, en þegar hón verðr vör við,stígr hón af brúðbekkinum Laxd. 69(12813); bittu (dvs. bind du) þik brúðar líniHamh. 12 jvf 15. 17. 19. Jvf. höfuðlín.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᛁᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.
Feminin.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
n.
Neutrum.
nl.
nemlig.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back