Litill

litill

litill, adj. liden (mods. mikill; comp. minni, sup. minnstr) a) med Hensyn til Størrelseeller Omfang: lá maðr skamt frá honum í skóginum ok var sá eigi lítill SE. I,1462; heyrt hefi ek, at þér hafit kvisatí milli yðvar, at ek var ekki lítill maðrvexti SE. I, 1506; lét hann læsa þá ílítilli stofu SturL. I, 2578; töluðu þeir ílítlu stofu SturL. I, 39226; hin lítlu húsin(jvf eng. little-house dvs. a privy Halli-well Dictionary of archaic and prov.words s. 524 a), er vóru við skemmunaSturL. I, 39337 jvf 21; optliga veltir lítilþúfa miklu hlassi Alex. 13215; þótteinn hverr þeirra bæri lítla byrði, þávarð þat skjótt mikill eldr, er margirfuglar bæri í þekjur Fm. VI, 15328;náði hón þá lítlum knífi Bp. I, 31914;breiðöx lítil Fris. 17512; Þórr er lágrok lítill hjá því stórmenni, sem hér ermeð oss SE. I, 15827. b) med Hensyntil den Mængde, som findes eller tagesaf et vist Slags, nL. hvor Ordet for-bindes med et kollektivt eller pluraltSubstantiv: fóru ungmenni tvau athrífa mosa lítinn (dvs. lidt Mose) Bp. I,32920; lítil tíðindi eru enn, en gerastmætti þetta at tíðindum (dvs. endnu erder kun lidt at fortælle, men deraf kundedog blive meget, som man kunde faa atfortælle om) Jómsv. 7120. c) med Hensyntil Tingens Beskaffenhed, ringe, ubetyde-lig: ef þat berr, at atfœrsla þeirra værisvá lítil, at þeir þørði (dvs. þyrði) eigiheim at ganga fyrir ofríki bóndansGrág. 3418; þau töluðu fyrir honum,hversu jarl hefði hann lengi lítinn manngert Flat. I, 647; dóttir eins lítils bóndaFlat. I, 28917; eigi vitum vér oss okrofit hafa þat, sem réttir konongar hafagefit fyrir oss, því at þeirra gjafir berrílla at rjúfa, sem minni menn heita enkonungar DN. I, 92 (8535); E. hét sonhans ok var hans moðerni lítit Fm.VII, 6316; fyrir hví þorðir þú eigi, lítillkarl! at segja til, um hverja konu þúhefðir ort kvæðit Fbr. 4910; hann varvel fjár eigandi en lítill í þegnskap Fbr.1917; nú mun þú lengi lítill konungr, efþú vilt ekki at fœrast þótt - Fm. VII,24317; mæltu menn Gríss, at Hallfreðryrði lítill af þessu dvs. at dette forringedeHalfreds Anseelse, Flat. I, 49925; hélthann sik svá lágan ok lítinn í hug-skotinu, at engis kyns ofran gékkinn með honum Heilag. II, 9529; sam-lærðum manni (= lat. condiscipulo)ok elskiligum Ignatio heilsar lág oklítil ambátt (= lat. humilis ancilla J. A.Fabricii Cod. Apocr. N. T. Hamburgi1703 s. 8433) Post. 4901; lítill fyrir sérdvs. lidet for sig, lidet foretagsom, lidetdygtig eller ivrig til at varetage sit Tarv: veit ek, at þér munut kalla mik lítinnmann fyrir mér SE. I, 1627; þótti ossHaraldr Gormsson miklu minni maðrfyrir sér en Upsalakonungar Flat. II,6211; hann var skáld ok eigi lítill fyrirsér Heið. 16 (3234); naar Substantivet,hvortil lítill er føiet, angiver en Egen-skab, udtrykker lítill, at denne Egenskabkun er tilstede i ringe Grad: þikkir þúlítill jafnaðarmaðr, er þú vill ekki -Flat. I, 55030; landit er skarpt oklítit matland (dvs. saadant at der er kunlidet Forraad af Mad) Fm. VII, 7816;ek hefi verit alla götu lítill skörungrok til lítils fœrr Bp. I, 29720; verðitþér lítlir drengir af (dvs. I komme til athave liden Ære deraf), ef þér launit önguNj. 44 (6813). d) Varighed: lítla stundEg. 33 (671); jvf Bp. I, 4215. Til Op-lysning om Anvendelsen af Neutr. sing. lítit udenfor de Tilfælde, hvori det somadj. er forbundet med et Substantiv,meddeles følgende Exempler: Avalda varlítit um þat dvs. A. syntes ikke videre, syn-tes mindre godt derom, Frs. 8732 (Flat. I,30337); lítit mundi Haraldi - þikkja þat(H. vilde anse det for en let Sag) at setjajarl einn af ríki Fris. 881 (jvf Fm. I,5227; Flat. I, 6317); honum er sagt, athann mátti lítit (dvs. at han var svag, =var máttlítill Flat. I, 17635; máttr hansvar sem minnstr Jómsv. 695) Fm. XI,10215 (Jómsv.* 885). Dat. lítlu brugesisær om Maalet hvor der er Tale omen Forskjel, hvis Størrelse skal betegnessom liden, hvad enten der til at udtrykkeForskjellen bruges et Komparativ elleren Præposition: lítlu síðarr fann verk-maðr einn gullit Bp. I, 3209; jvf Flat.I, 5657 (jvf eigi miklu síðarr L. 21);GunL. 5 (21113); OH. 14411; Fm. VI, 601;einn dag lítlu eptir bardagann Mag.2640; lítlu (dvs. kort Tid) eptir Maríu-messu SturL. II, 18133; fyrir lítlu dvs. forkort Tid siden, nylig, = fyrir skömmu(OH. 5828; Flat. II, 633) Fm. IV, 14214;lítlu = fyrir lítlu: lítlu (dvs. nylig) varlesit, hversu - Thom. 3305; steinninnvar lítlu fundinn Thom. 42335; lítlu dvs.for en liden Del, i ringe Grad: lítluloddi við Nj. 17 (2814). - En forkortetForm lítt for lítit bruges ofte, se under lítt. - Til de forskjellige Kasus af lítill,hvad enten de bruges som Adjektiv ellersom Adverbium, føies ofte en dertilsvarende af det demonstrative Pronomen,tilsyneladende uden at deri ligger nogen-somhelst Betydning, f. Ex. auga þíttannat er lítlo því (= lítlum mun Fm.VI, 20621) ofarr en annat Mork. 3834;ek hefi á mér tygilkníf lítinn þannMork. 1316; brosti at lítinn þann Flat.II, 7630; hrœrði höfuðit lítt þat Bp. I,320; men i Virkeligheden har det tilføiedePronomen her en modificerende Betyd-ning: noget, noget saa; hvorom henvisestil sá 7 (jvf svá).

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᛁᛏᛁᛚᛚ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary