Lœkr

lœkr

lœkr, m. (G. lœkjar) Bæk (jvf bekkr).SE. II, 8017; Heið. 22 (33917. 20. 22); Nj.100 (1555); Ljósv. 24119; Flat. I, 41413;guð hafði gefit honum svá mikla gift,at lœkr, er fram féll hjá skála hans,var fullr af fiskum Flat. I, 26736 jvf2683; manni var vant sauðar ok fannsteigi, en þó þóttust menn vita, at ílœk einum mundi vera ok hafa fenntsíðan yfir ofan; þá hét sá, er átti, atgefa sauðinn - hinum heilaga Jónibiskupi; eptir þat var á ratat þannskafl, sem sauðrinn var undir, ok afrudt; sauðrinn hafði í lœk legit undirskaflinum o. s. v. Bp. I, 1968-12; skuluþér fœra hana þar til, sem vatn fellraf bjargi fram, ok stemmit af vatns-fallinu svá lítit, at eigi falli meira þarofan, sem þér erut, en drjúpi mjökótt, en verit þó svá nær lœkinum, atgerla heyri forsfallit Fm. VI, 35112;blóðfossinn fellr ok vágföllin svá, atlœkr fellr eptir golfinu Nj. 146 (24428);or þvi (nl. rotveltis) tjarni þá er lœkerein norder i fra, ok sidan or þeim lœkþa fællr bæcker ein ok þedan ok utmeder riuiardale, thet er synstedallendilongum alt til sioar nider thet erj kiœyinne AnO. 1846 s. 16311 fg

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᚯᚴᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary