Lögskil

lögskil (lǫgskil)

lögskil, n. 1) Retsmiddel som kommer tilAnvendelse i Rettergang, under Sagførsel, = lögmætt skil; allir menn þeir, erlögskil nökkur skolo mæla at dómomá alþingi, hvárt er þeir skolo sœkjasakir eða verja eða bera vætti eðakviðo, ok skolo þeir vinna eiða, áðrþeir mæla þeim málum, svá at dómendrheyri GrG. I, 665; hverr sá maðr, erþar þurfti lögskil af hendi at leysa atdómi, skyldi áðr eið vinna - -: hjalpimér svá nú Freyr ok -, sem ek munsvá sök þessa sœkja eða verja -, semek veit réttast ok - helzt at lögum oköll lögmæt skil af hendi leysa þau, erundir mik koma meðan ek er á þessuþingi Flat. I, 24918. 23; Þ. - fór þegartil alþingis, ok kom þar, er menn vóruat lögbergi, gékk þegar til lögbergs,en er menn höfðu þar mælt lögskil,þá tók Þ. til máls OH. 1263 (Flat. II,23934); Rauðr hét maðr, er þar (nL. íJótlandi) hafði sýslu -; þat bar tileitt sinn, er hann skyldi hafa þingfjölment, ok er menn skyldu þar mælalögskilum sínum, þá - Flat. III, 4256;géngu þeir til lögréttu, Mörðr G. mæltilögskil at vanda sínum Nj. 2 (310); þater mér sagt, at engi mæli jafnvel fyrirgriðum ok önnur lögskil Heið. 33 (37819);hefir hann þá ónýtt fyrir þeim öll lofþeirra ok allt þat, er þeir mæltu tillögskila Nj. 98 (1513); vér skulum okganga með vápnum til allra lögskilaNj. 139 (2237). 2) Forpligtelse som paa-hviler en efter Lovens Bud; gegna (dvs.opfylde, præstere) lögskilum: nú á maðrtvau bú í einum fjórðungi, ok skalhann frá eno meira gegna lögskilumGráG. 27423 jvf 2751 (GrG. I, 13818);halda upp lögskilum d. s.: skyldr erhverr maðr til þeirrar samkvámu (nL.sem menn skolo eiga um haust - atskipta tíundum L. 7 fgg) at fara, semtíund á at gera, eðr fá annan mann fyrirsik þann, er lögskilum haldi upp fyrirhann AKr. 8617; segjast or lögskilumdvs. undslaa sig for at opfylde hvad derpaahviler en efter Loven: þá menn skalkveðja fyrir þess manns bú, er or lög-skilum hefir sagzt, er rétt er at kveðjafyrir ófœrs manns bú GrG. I, 1268 fg; ef maðr skýtr niðr ómaga með engilögskil (dvs. mod Lov og Ret, med Til-sidesættelse af sin Forpligtelse) ok hleypstfrá í annan hrepp, þat varðar honumfjörbaugsgarð GráG. 14723. - Anven-delsen af Ordet er ofte saadan, at deter vanskeligt at se, i hvilken af de an-førte Betydninger det helst skal opfattes.

Part of speech: n

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, lögskil may be more accurately written as lǫgskil.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᚯᚵᛋᚴᛁᛚ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary