Lokka

Old Norwegian Dictionary - lokka

Meaning of Old Norwegian word "lokka" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

lokka: lokka, v. (að) 1) lokke, ved Lokkelse overtaleeller tilskynde; lokkaði hón lítla (nl. atkomme til sig) Am. 73 (77); Æsir lokkuðuFenrisulf til þess at leggja fjöturinná hann SE. I, 988; þó at þat sé, atvér lokkom brott í frá þér nökkoratil þess, at (&vl er) allir eigu meðsannu at þjóna Barl. 10726; hann baðþá ok taldi fyrir þeim -, lokkaði gamlamenn ok unga Hom. 14730; hyggr hannhúsbóndinn sá, er kanceler er í her-bergi meðr, at hón vili - lokka hanntil lostasemi ok fá sér svá nýjan kæranunnanda Thom. 811; konor þær, er ljásttil þess at lokka til slíks eða annarssaurlífis börn manna eða frænðkonorLandsl. 5, 212. 2) aflokke, fralokke, vedLokkelse tilvende sig noget, som er i enandens Besiddelse; ef menn sitja um atlokka af mér fé mítt eða taka meðvaldi Fm. VI, 2018; lokkar þá af hennimenit Flat. I, 27616.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᚮᚴᚴᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.